Dinsdag 9 Maart:
Eindelijk is Spanje zoals Spanje zou moeten zijn: Blauwe lucht, zon en…. ja een verfrissend windje van 10 graden. Maar goed dat mag de pret niet drukken: Het is immers droog! Aangezien er een harde oostwind staat (in tegenstelling tot een zachte noordwind die is verwacht) is er de keus gemaakt om naar Montillano te gaan om te kijken of er gesoard kan worden. Maar helaas de wind was echt veel en veel te hard. Na een uitgebreide inspectie van de lage startplek was het duidelijk dat hier niets te halen viel en zijn we in Montillano zelf een kop kofie wezen drinken in het zonnetje.
Daarna hebben we een wandeling gemaakt naar de uitkijktoren die er in de buurt staat en boven op die toren heerlijk van het uizicht kunnen genieten. Daarna hebben we nog een wandeling gemaakt naar de top van de vliegberg; dit om de hoge startplek te kunnen bekijken. Maar helaas de wind was nog steeds te hard. Nadat we weer naar beneden zijn gelopen, hebben we besloten nog wat aan parawaiting te gaan doen, want het zou kunnen zijn dat… de wind wat zou gaan luwen. En jawel: de wind ging ietwat luwen en daarmee werd het vliegbaar.
Snel naar boven gegaan en het spulletje uit de pakzak gekieperd. Ik heb een vluchtje van een uurtje kunnen maken, heerlijk! Daniël had vandaag niet het goede gevoel en bleef op de grond staan en had alle tijd om mooie opname en foto’s te maken.
We hebben nu net gegeten in Algo en zijn nu de dag aan het afsluiten in J.J’s. Hopen dat de trend zich doorzet en we morgen weer kunnen vliegen. Dat zou mooi zijn!!
Tot morgen!
—————————————————-
Woensdag 10 Maart:
Vandaag begon de dag uitermate zonnig: de lucht was hemels blauw. Na kort overleg zijn we op de Sierra de Lijar gaan kijken om daar te gaan vliegen. Daar boven aangekomen bleek er een noord-westelijke meteo te staan. Dit gaat hem dus niet worden, was algauw de conclusie. Na wat over en weer gepraat was het voorstel om naar de west-start te gaan om daar te vliegen. Maar of het wat zou worden was de vraag. Een ander gedeelte van de groep leek het een beter idee om naar Teba te gaan. Ook een west-plek maar meer geschikt voor soaren, dus als de zon uiteindelijk achter de wolken zou verdwijnen (wat de verwachting was) was dit een betere optie.
Grotere kaart weergeven
Voor Daniel en mij stond het vast: wij gaan voor de gok die Teba heet, en nemen afscheid van het andere gedeelte van de groep. Na een lange reis (verschillende wegen zijn onberijdbaar door weggeslagen bruggen en weggedeelten) kwamen we uiteindelijk aan bij Teba. Daar hebben we de rest van de middag gewacht op het afschermen van de zon, want zolang de zon ook daadwerkelijk scheen was de situatie op de startplek niet goed genoeg om te vliegen. De wind was met meteo en thermiek gewoon te hard.
Aan het eind van de middag werd het uiteindelijk rustiger en hebben Daniël en Gijsbert besloten om te gaan vliegen van Teba. Het feest je duurde echter niet lang want al zeer snel was de stijgwind te mager en moesten beide heren landen vlak langs de weg.
Na de boel ingepakt te hebben zijn we naar Algodonales teruggereden en hebben we de middag afgesloten met een biertje op een terras in Algodonales met natuurlijk een bord vol heerlijke hammetjes.
Het is een beetje onzeker wat het morgen gaat worden, het kan zijn dat we weer regen gaan krijgen. We wachten het af! Tot morgen. Jasper.
Jeffrey: Op de site van Ganterfly kun je de foto’s van afgelopen dagen zien, die door Ganterfly zijn gemaakt rondom Algo.
Recent Comments