Zaterdag, 7 April 2007

Eerst nog even een staartje van afgelopen vrijdag avond. Jeffrey en ik (Jacco) stonden onze tanden te poetsen toen Jasper met vuilniszak het toiletgebouw binnen kwam... Vuilniszak?... dacht ik nog. Gewoon verder poetsen. Jasper ging vervolgens graaien in zijn vuilniszak en haalde er een tandborstel en tandpasta uit. De vuilniszak bleek dienst te doen als toilettas, en Jasper als clochard. Jeff en ik kwamen niet meer bij van het lachen en gingen met buikpijn naar bed

Zoals elke dag, begint deze met een goede voorbereiding! Dus vrijdagavond hebben we alle meteosites nog ff bekeken en het beloofde een schitterende dag te worden zonder meteo-wind. De volgende ochtend bevestigde het automatische weerstation dat er geen wind aanwezig was! Erik regelde per fiets de de voedselvoorziening voor deze dag, waarna die ons ook nog naar de startplek (Drumont) bracht. Heerlijk weer, zonnetje er bij! Echter..... boven aangekomen bleek er toch wat meteo-wind te staan en het was opvallend rustig. De wind bleek dan ook in de rug te staan (voor de niet vlieger, met rugwind kan je niet starten). Bijna alle andere parapenters hadden vanochtend blijkbaar de meteo beter gechecked, want deze vlogen in grote getale van de berg (Le Treh) tegenover ons met de goede startwind! Niet getreurd we hadden Erik, onze privé chauffeur, immers bij ons. Dus weer terug naar de auto gegaan en 40 km gereden naar Le Treh. Hier was het aanmerkelijk drukker. Honderden auto's busjes en campers stonden langs de weg. Erik gooide ons er uit om te gaan wandelen en de 3 laffe teckels holden als vrolijke honden de berg verder op naar de startplek. Nu zou het gaan gebeuren, de wind stond goed, elke parapenter in de lucht ging alleen maar omhoog en dat gingen wij ook doen! Boven aangekomen bleek nog niet iedereen gestart. Een slordige 200 parapenters waren in afwachting van de ideale startwind. Sommigen waren daar wat beter in dan anderen. Vooral starten op andermans scherm was favoriet. Al het wachten werd ook niet beloond, de wind werd niet beter.

De 3 teckels besloten het er op te wagen en kleden zich (met enige moeite: het vlieg-pak van Jasper zat achterstevoren...) om, maakten een fieldpack en mengden zich in het strijdgewoel. Nog geen 2 minuten later draaide de wind en hadden we ook hier een rugwind! Twee uur stonden we daar met onze fieldpack, voordat onze lafste tackel begon te klagen dat zijn alcohol niveau toch echt te laag begon te worden. "Toevallig" hadden we uitzicht op een café en na enige overredingskracht sloten de 2 andere teckels zich aan bij de lafste en pakten we de spullen bijeen op weg naar het café. De wind kwam nog steeds van achteren....

Vanaf het café contact opgenomen met Erik, die nog bezig was met zijn wandeling. Met een halve liter bier in ons hand keken we wat om ons heen. En wat schetste onze ergernis? Op de berg waar we vanochtend stonden, startte nu de ene naar de andere parapenter! En niet eens voor een glijvluchtje, nee..... in no-time zaten ze skyhigh... Dit was duidelijk een leermomentje voor de 3 teckels.... we zijn nog steeds aan het broeden wat we geleerd hebben, maar we bekijken het gewoon positief.

Om 6 uur had Erik ons gevonden en zijn we afgedaald naar het dal waar een paar franse schone's ons (tegen betaling) van eten voorzagen. Om 9 uur waren we terug in de camper van Jeff (de lafste teckel) waar de de rest van de avond vulden met sterke verhalen en ons verheugenden op de volgende acte van onze clochard met vuilniszak.


De bakker had op speciaal verzoek een laffe teckel voor ons gebakken


Jasper wilde direct weten hoe laf de teckel was en duwde een ei naar binnen. De teckel bleek toch niet zo laf, want hij bleef staan, waarna we hem hebben geroyeerd en verorberd


Heerlijk ontbijten in de zon


Op Le Treh gingen wederom niet alle starts vlekkeloos..... Het blauwe scherm naast de windvaan was dan ook niet bezig met een cobra start.....


De delta vliegers die hier stonden, stonden er voor jan doedel. Ze zijn met het busje terug naar beneden gegaan.


De ongeduldigste der teckels maakt zich start klaar en kijkt nog vrolijk omdat ie straks denkt in de lucht te hangen. Jappie is ondertussen druk bezig het koud te krijgen


Er zijn nog 80 wachtenden voor u....



Hier en daar wat over-ontwikkeling.


Let op de windvaan... deze geeft duidelijk aan dat er rugwind staat


Deze rode Skywalk is bezig om heuvel op te starten, ipv heuvel af. De rugwind was nu dan ook te een kleine storm toegenomen.


Het heeft even geduurd, maar Jappie heeft een andere teckel gevonden!


De liefde bleek duidelijk wederzijds


Enigszins aangeschoten werden tijdens het eten de sterke verhalen nogmaals verhaald


Ook de andere teckels hadden een rood hoofdje (en onderkin) opgedaan.

Oant moarn!