• 31okt

  Laatste super vliegdag!

  Weblog 1 Comment

  Het is vandaag wederom skitterrond weer en het ziet er veelbelovend uit. De verschillende weersites zijn het niet eens over het verloop van de windkracht vanmiddag en of de wind te hard zal gaan waaien gedurende de dag, maar wij gaan er van uit dat het allemaal goed komt… En dat bleek ook zo te zijn…

  

  Zonsondergang Norma

  Na het ontbijt – wat na commentaar van Ayke richting hoteleigenaar al 2 dagen super-de-luxe is – zijn we richting startplek van Norma getogen. Er stond al een mooi thermisch briesje recht op de ridge dus het zag er veelbelovend uit. De eerste airtimers starten uit en al gauw zaten ze boven de start. Het droeg dus al heel vroeg. Lang verhaal nog langer: het was vandaag een mega-super dag waarbij je kon vliegen tot je een ons woog; uurtje vliegen; effe toplanden; effe bammetje en sanitair relaxen; en hupsakee, de lucht weer in! Helemaal super. Een aantal van ons heeft uren airtime en is tot 6 keer getopland!

  Rond vieren moesten we even stoppen met starten en vliegen want er was een helikopter beneden de ridge aan het landen om een onfortuinlijke Italiaan op te Halen.

  Tot de zon bijna onderging hebben we kunnen vliegen en toen zakte de laatsten langzaam maar zeker uit. Astrid was de laatste die bovenop kon toplanden en de laatste drie vliegerts voor de ridge waren Jos, Jappie en ik.  We hebben het me z’n drietjes het langst kunnen rekken en ik heb hem als laatste op de (voorste rand van de) start kunnen neerzetten 🙂 Jappie was de allerlaatste vliegende piloot van vandaag, en heeft het oud-Italiaanse-hellingschrapen (kontflossen) weer hervonden.

  Toen ik geland was in de avondzon zijn Ayke en Astrid met de busjes de andere airtimers op gaan halen beneden bij de landing en ik ben gaan inpakken en zou naar Norma lopen. We hadden afgesproken bij “onze” bar “Bella Donna”. Ik was inmiddels de allerlaatste sterveling op de startplek bij een ondergaande zon. Dat was echt magisch! Ik heb  nadat ik de boel gepakt heb nog een paar mooie foto’s gemaakt en ben naar het dorp gewandeld en heb bij Bella Donna een welverdiend Lände-biertje genomen. Na een half uurtje kwamen de 2 busjes langs en hebben we gezellig met z’n allen wat gedronken en de heerlijke dag van vandaag nog eens doorgenomen.

  ‘s Avonds zijn we weer naar de “onvindbare vreetschuur” getogen want we hebben gisteren al Lasagne besteld voor 10 personen. Dat was weer erg lekkert en erg gezellig. Nadat we van de zaak nog een Grappa’tje hadden gekregen zijn we weer naar Norma terug gegaan. Daar hebben we nog een allerlaatst afzakkertje genomen en zijn langzaam maar zeker noar bedde goan. Morgen vertrekken we (helaas) weer richting Nederland dus we moeten een beetje fit zijn.

  HIER weer onmeunig vulle foto’s van deze topdag.

• 30okt

  “Grand brulé” en wind

  Weblog 1 Comment

  Als ik vandaag de gordijnen opentrek schijnt de zon en is er een knalblauwe hemel… Kijk, daar hadden we ons voor ingeschreven…
  Na het ontbijt zijn we linea recta naar de startplek gegaan en daar zagen we dat het al gauw zal gaan dragen.

   

  

  Norma vanaf “cloudbase”

  Paul B. was de eerste die startte maar hij kon niet hoog blijven. Een half uurtje later was het Bart die het ging proberen. Na een mooie start bleef hij op hoogte en kwam weer boven de start uit: het startschot was gegeven… Als een speer startten de eerste ongeduldigen weg, waaronder ik. Lang verhaal nog langer: het brulde omhoog en voor je het wist zat je op cloudbase (voor zover een cloudbase was). Het uitzicht was skitterrond en ik heb heerlijk gevlogen. Na een 45 minuten rond gevlogen te hebben merkte we dat de wind aantrok en op de landing werd gemeld dat de wind pittig was. Ook op de start was de wind hard en parallel aan de berg, dus toplanden was geen optie meer. Ayke meldde over de porto dat het wellicht verstandig was om naar de landing te komen, want Jappie kwam al nauwelijks vooruit bij zijn final. En braaf als we zijn deden we dat natuurlijk ook.

  Een aantal haalden de landing niet maar Bart, Jos en ik wel, en voor Bart was het nog even spannend want die moest hem neerzetten op een lastig plekje met stroomlijnen en bomen. Gelukkig ging alles goed. Op de start was de wind ook te hard en te vlagerig om te starten dus er werd een pause ingelast. Wij zijn met een volle bus weer terug gereden naar Norma en zijn op het plein neergestreken op het terras en hebben ons vergrepen aan koffie en broodjes. Een uurtje later kwam de rest ook.
  Na een tijdje zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we afgesproken dat we om 15:30-16:00 nog eens zouden kijken of het vliegbaar was. Ondertussen hebben wat mensen op het grasveld in het zonnetje wat gepield met hun scherm of lekker in de zon gelegen. Na een tijdje wam Ayke vragen wie der mee wou naar de startplek om te kijken of het vliegbaar was, maar wij (Jappie, Steengroeve, Letty, Christa, Esmond en ik) hadden er geen vertrouwen in en bleven bij het hotel. Daar hebben wij wat flessen Prosecco en bier soldaat gemaakt en heerlijk in het zonnetje gezeten.
  Vanavond gaan we eten ergens op een boerderij die niemand weet te vinden dus het zal mij benieuwen.
  HIER de foto’s van vandaag.

• 29okt

  Vliegen tot in het avondrood

  Weblog 1 Comment

  Sodeknetter… Het is al weer woensdag… De dagen gaan nu wel weer erg hard…

  

  Vliegen tot in het avondrood

  Vandaag begon de dag redelijk zonnig maar toch kwam er in de loop van de dag weer meer bewolking opzetten. Ayke zegt dat we last hebben van een hardnekkige inversielaag. En het systeem bij Norma werkt toch echt het beste als het voorland door de zon opgewarmd wordt zodat er een wind van zee tegen de ridge waait. Aangekomen op de start was het al lekker warm en je voelde een redelijk thermisch briesje waaien, dus Jappie en ik besloten niet te wachten maar meteen te starten. Als we uit zouden zakken dan zouden we zo weer opgehaald worden. Nou dat bleek een goede keus te zijn…

  Jappie was al eerste startklaar (hij kan wel snel! 😉 ) en startte mooi weg. Één bocht links en weer en bochtje terug en hij zat al boven starthoogte. Ik startte er vlot achteraan en draaide meteen links af naar de “huisbel”. Daar was het meteen raak en ik kon hem meteen omhoog draaien. Dat was lekker natuurlijk en ik heb heerlijk kunnen vliegen en heb genoten van de uitzichten op Norma en de opgavingen van de Romeinse. Na een tijd werd het stijgen wat minder en langzaam maar zeker daalde ik… Ik zag dat de andere piloten beneden mij ook uitzakten en veel moesten naar de landing. Ik zat nog hoog genoeg en ben getopland. De rest van de dag hebben we nog diverse vluchten gemaakt.

  Christa heeft vandaag helmaal een topdag want zij heeft een mijlpaal behaald: Ze heeft ruim een uur gevlogen, en dat had ze nog niet eerder gedaan! Bovendien heeft ze ook een skitterronde achterwaartse start gemaakt dus ze liep de rest van de middag met een enorme glimlach op haar gezicht! Top! We hebben tot de zon bijna onderging gevlogen en dat gaf een prachtige sfeer. we hebben op de terugweg nog een terrasje aangedaan en zijn toen naar het hotel gegaan. s’ Avonds zijn we naar Sermoneta gereden en hebben daar weer heerlijk gegeten. En na een afzakkertje in het hotel zijn we afgetaaid…
  HIER de foto’s van weer een heerlijke dag.

« Previous Entries