juli 2010
Z Z M D W D V
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31  

Laatste berichten

Archief

Linke soep

Zoeken

  • 13jul

    Het verslag van Annie en Stefke vanûût Frankrijk. Stefke heeft tiep-corvee…

    Allereerst wil ik mijn zussie even feliciteren: Patricia, heel erg gefeliciteerd met je verjaardag en ik hoop dat je een fijne dag hebt! Dikke tûût en tot Zondag!

    Nou… Zitten we dan… Op kempif Lou Pidou min of meer aan het Lac du Serre Ponçon…

    Vanmorgen hebben we rustig aan gedaan en hebben we weer genoten van échte franse croissants. Héérlijk! We hadden besloten om verder door te trekken richting Lac du Serre Ponçon, dus rustig aan alles opgeruimd, betaald, en de kempert aangetrapt. Via de schitterende “Route Napoleon” zijn we om een uur of 2 ‘s middags aangekomen op Jappie z’n “Geiten-kempiff”, beter bekend als kempiff “etoile des Neiges”. Maar dat was ons toch wat té georganiseerd, en bovendien ons veuls te duur, dus zijn we eerst maar even de startplek bij St. Vincent les Forts gaan bekijken. Er werdt driftig gestart, en met name van de tandems. Op een gegeven moment zag ik een bekend gezicht in de vorm van peter en Ingrid van gemert, dus daar hebben we maar even een praatje mee gemaakt. Hij helpt Inferno deze week bij het opleiden van beginners, en vertelde dat zij op kempif Lou Pidou zitten, schuin rechts beneden de start, redelijk vlakbij het meer. Die is goedkoop en gezellig, en er waren nog plekken zat, dus dat moest hem maar worden voor ons.

    We zijn toen na een terras-bezoekje gaan wandelen richting het fort en over de richel naar het uitkijktorentje. Dat was erg leuk, en je hebt links en rechts een schitterend uitzicht over Lac de Serre Ponçon en omgeving. Bij terugkomst begon het mij (Stefke) toch wel erg te jeuken, want er waren diverse gasten heerlijk aan het soaren, en ook Peter had gevlogen en was zojuist weer ge-top-land. Ik heb met hem toen even de wetenswaardigheden doorgenomen van deze plek, en met name van he landen op de kempif. Ik was om: ik ging vliegen! Als het toplanden niet zou lukken, omdat ik uit zou zakken, dan zou Anita de kempert naar de kempiff rijden, en zou ik daar landen.

    Ik heb de boel uit de kempert getrokken en ben me gaan klaar maken. Eenmaal op de start stond er een pittig windje, dus even wachten op een startbaar window. Overigens hebben ze de startplek flink opgepimpt, want inplaats van een berg gravel, ligt er tegenwoordig een pr8ig kunst-gras-matje! Super. Toen de wind even wat minder was ben ik weggestart en heb een kleine 20 minuutjes heerlijk gesoared langs St. Vincent en het fort. Ik zat binnen no-time als hoogste dus het ging lekkert. Via de porto hadden Peter, Anita en ik contact, en omdat er een fors windje stond bij de kempiff (rotor gevaar), en er donkere wolken boven me ontstonden, heb ik maar besloten om niet te lang te vliegen en te gaan toplandn. Dat an bij St. Vincent tricky zijn heb ik overal vernomen, dus heb ik de kunst goed afgekeken bij de locals. Ne te ver naar achteren (ivm rotor) en evt. met oren langs het randje afbouwen en hem op de heuvel neerzetten. Dat ging prima, dus ik was een gelukkig mens.

    Na de boel ingepakt te hebben zijn we richting de kempif gereden en een mooi plekkie gescoord. Het is allemaal parapenters, en veel nederlanders die bij Inferno cursus volgen.

    Het is nu 23:45 en nog lekker zwoel. Overal hoor je de krekeltjes en Annie zit lekker pistachenootjes te kraken.  Au revoir et bonne nuit!!

    HIER de foto’s.

    Posted by stefke-uut-fryslan @ 23:35

Leave a Reply