Jappie verhaald:
(Revererend aan gisteren) Vannacht heb ik wederom uitstekend geslapen, de dag kan beginnen! Na een verkwikkend ontbijt zijn we rond 9:00 uur vertrokken richting de Pordoi om daar onze ochtendvlucht te maken. In tegenstelling tot gisteren kan er gekozen worden tussen de lage startplek (zoals gisteren) of een nieuwe- en hogere startplek. Van de laffe teckels gaat Olaf naar de lage startplek en de overige leden naar de hoge startplek. Om op de hoe startplek te komen moet er 45 minuten geklommen worden langs een smal bergpad. Dat ging uitstekend tot de 15e minuut…
Ik trapte toen mijn veters los en om dat “soepel” te kunnen doen deed ik even de pakzak af. De zwaai was uiteindelijk net wat te enthousiast: ik kon kiezen óf ik de berg af óf de pakzak… Ik heb voor het laatste gekozen: de pakzak buitelde ruim 150 meter naar beneden totdat ie tot stilstand kwam. Bummer!!! Dat wordt nog een hele toer om die pakzak weer te pakken te krijgen. Daniël was zo vriendelijk om deze trektocht over ongebaande paden samen met mij te gaan maken en een half uurtje later waren we bij de rugzak. Het was gelukkig niet al te stijl. Bij de pakzak aangekomen, hadden we niet meer de moed om weer opnieuw naar de plek te klimmen door de sneeuw. Na een kort overleg met Hoekstra toch maar besloten om naar de lage startpek door te lopen.
Uiteindelijk hebben we naar een half uur sneeuwbanjeren (en een enkele keer sneeuwhappen) de lage startplek weten te bereiken. Daar de boel snel uitgepakt en onder toezicht van Harry snel gestart, dit om weer aansluiting te krijgen met de overige vliegers.Een mooie ochtendwandeling maar niet helemaal de bedoeling.
De middagvlucht was wederom van de col de Rodella: met één aanpassing: de lift gaat niet meer vandaag. Met de Airtimebusjes het eerste gedeelte omhoog gereden tot aan de slagboom; het laatste deel zou door een oude Italiaan worden gedaan in een landrover. Na een kwartier alle pakzakken te hebben vastgesjord op het dak rijdt de beste man drie (!!) bochten om vervolgens alles weer van het dak te halen en 5 euro te vragen. Schandalig! De échte kerels (en wieven) trouwens, hebben de héle tocht naar Rodella afgelegd zonde gebruik te maken van de Jeep!
Uiteindelijk moest iedereen een groot gedeelte van de beklimming naar de startpek te voet volbrengen over stijle- en aan het eind spekgladde paden. Met de gebeurtenis van vanochtend in het achterhoofd had ik er goed de balen in. Maar goed, aan alle ellende komt een eind, zo ook deze wandeling.
Op de startplek aangekomen staat een groot gedeelte de situatie in te schatten en een aantal staan zich klaar te maken (lees: Jeffrey). Al snel is Jeffrey in de lucht maar het waait hard en ‘t is vrij turbulent bovenin het dal. Met deze wetenschap wacht de rest van de vliegers op betere tijden. En die komt er ook: na een half uurtje wachten wordt het allemaal wat vriendelijker en is het tijd voor de rest om te gaan vetrekken. Al snel is iedereen gestart.
Van de laffe teckels maken: Jeffrey, Daniel en Olaf een succesvolle stabiele achterwaardse start: sjappo! Heeft het opzetten in de polder toch nog zin! Uiteindelijk start onze gids Bene als laatst en dat is een mooi reverentie punt om te proberen mee omhoog te komen. Na veel gepeuter in één van de kommetjes van de Rodella lukt het uiteindelijk om boven de Rodella uit te komen. Ook Bea kan even daarna ook voor de rotswand komen en vindt zo ook de weg omhoog, blij dat ze is met deze vlucht! Ondertussen doe ik nog een poging om de Pordoi pas over te komen maar door de vele sink lukt dat niet en land ik met een voldaan gevoel op de landingsveld van Canazei.
Morgen wordt het weer prachtig zonnig weer: hopen dat het ons dan lukt om de Pordoi-pas over te komen en zo bij het hotel te kunnen landen. Nu is het tijd voor het kijken naar de video opnames van de dag en moet er wat worden gedobbeld en/of gepokerd. Nog een drukke agenda dus.
Voor de achterban van Maurice en Jos : HIER hun foto’s ook van 5 oktober.
Recent Comments