Vrijdag 13 Maart
(Jasper Hoofdtypert, Jeffrey Co-Typert)
Dit verhaal gaat over 13 maart, maar eigenlijk wordt dit getypt op Zaterdag 14 Maart op 10 km. hoogte. Niet aan een pent maar in een Boeing op weg naar huis. Gisteren hadden we geen tijd om te typen. Tja, ook zóóó druk met vliegen!
‘S ochtends hebben we Gijsbert en Grietje uitgezwaaid en geknuffeld. Zij vliegen namelijk vandaag al naar Nederland terug. Nadat ze zijn weggereden zijn we de weersituatie terplekke gaan beoordelen. En ook vandaag was het in Algodonales nog steeds de harde wind. Aan nog een dag afwachten hadden we geen zin meer dus we hebben besloten om naar Granada / Sierra Nevada af te reizen. Daar kun je bij deze weersituatie nog vliegen in de beschutting van deze bergketen.
Daar aangekomen, bleek deze theorie te kloppen: te weinig wind om lekker te kunnen soaren. We hebben met z’n allen wat rond gewandeld en de besneeuwde Sierra bewonderd, omdat we toch hopen op betere “omhoog waai weer” omstandigheden. Maar ook rond half 2 bleek er niet echt verandering te komen in de minimale vliegomstandigheden, en zijn we toch met z’n allen gestart.
Alleen Max slaagde er in om niet uit te zakken… Met een combinatie van “het goede moment” en “kunde” lukte het hem als enige omhoog te komen en te blijven. alle anderen zakten na enige tijd toch uit, wat we ook probeerden. Snel omhoog voor de 2e vlucht hopende dat het nu wel zou lukken, maar toen was de weinige thermiek en dynamische stijgwind helemaal op. Ondanks de minimale omstandigheden toch weer een heerlijke dag gehad die werd afgesloten met een heerlijk diner in het restaurant waar we eergisteren ook gegeten hebben.
Deze keer “het konijn” bestelt want ook maart bleek het jachtseizoen te zijn voor konijn. Wij (Max, Tesse en ik) verdenken de Spanjaarden ervan dat het gehele jaar in de teken staat van de jacht. Maar heerlijk gegeten wederom (die Spanjaarden kunnen geweldige gerechten serveren voor weinig geld) en het laatste deel van de avond gebruikt om nog snel de boel in te pakken.
HIER vind je de foto’s.
maart 15th, 2009 at 23:57
Leuke foto’s en tekst mannen; afgelopen nacht aangekomen met ernstig vertraagde Transaviavlucht, wel met 8 kg zwaardere pakzakken door de Serranohammen zonder boete, kortom we hadden nog makkelijk allemaal zelf kunnen vliegen op zaterdag… met hartelijke groet Max
maart 16th, 2009 at 00:19
Ha die Max,
Mmm het is altijd balen als een vlucht zwaar vertraagd. Op zo’n vliegveld is een paar uurtjes wachten geen probleem, maar dan ben je er wel klaar mee denk ik zo…
Maar je had wel mazzel met je bagage als ik dat zo lees: wij moesten nl. voor 3 kilo overgewicht bijbetalen door een ietwat norse, fanatieke bagage-inchecker. Op de heenweg werden de pakzakken individueel gewogen en viel ditzelfde gewicht in de marge… Nou ja het hangt er dus duidelijk vanaf wie je voor je krijgt.
Nogmaals dank voor je gezelschap. Enneh geniet uitgebreid van je meegenomen hammen!