En voor je het weet is het zover: de laatste dag is aangebroken, met daarbij de hamvraag: “Wat gaan we doen?”.
Gaan we inpakken en direct naar huis, of gaan we er vandaag nog een mooie vliegdag van maken? Tijdens het ontbijt bekijken we het weerbeeld en de weersverwachting, het beeld is gelijk aan die van gisteren: “noordwind en toenemend in kracht en aan het einde van de dag draaiend naar west….”, dàt hebben we de afgelopen al meer meegezien in de verwachting. Maar aan de andere kant, het is mooi helder en het zonnetje brand al uitbundig.
Na een uitgebreid ontbijt besluiten we collectief polshoogte te nemen bij het meer, en het waait al aanzienlijk, waardoor de twijfel opnieuw weer toeslaat. We besluiten het nog even aan te kijken door in de tussentijd het kampement op te breken en daarna nog eens te kijken. Na anderhalf uur uitruimen van tenten en proppen, zit alles in de wagens en zijn we klaar voor de definitieve beslissing. Dus weer naar het meer en opnieuw polshoogte nemen. Het waait nog steeds straf, maar het ziet er in periodes weer wat beter uit en er zijn periodes dat het zeer twijfelachtig blijft. Ook begint het dicht te trekken met bewolking.
En dan gebeurt het.., is het frustratie?, is het een afrekening?, is er een rekening niet betaald?, afijn: Tjitske maakt uit het niets een ruime bijna wanhopige armbeweging richting de Forclaz en raakt de huismeteoroloog vol op zijn bovenlip. En ja hoor, t heeft resultaat : tand door de lip en een ijzersmaak vult vrijwel direct mijn mond. Terwijl de excuses niet van de lucht zijn, begint het meer van Annecy langzaam rood te kleuren…
Na enkele minuten kwam de medische situatie weer onder controle en besluiten we alsnog omhoog te gaan, omdat Tjitske toch vliegjeuk heeft. Boven aangekomen besluit ook Dirk zijn vliegspullen ook mee te nemen, en ik laat het in de auto; ik heb er weinig vertrouwen in de weersituatie en als je zwaar gewond bent moet je je sowieso afvragen of je moet vliegen.
Bij de start aangekomen blijkt het weer snel te verbeteren, het wordt weer blauw en de wind wordt rustiger, ja hoor: heb ik weer!!
Maar goed; al gauw zijn Tjitske en Dirk in de lucht en hebben een mooie vlucht gemaakt, waarbij Dirk een routourtje Planfait heeft gemaakt! Prima!
Nadat de beide teckels zijn geland op Doussard en alles is ingepakt, hebben we deze korte vliegweek afgesloten met een hapje en drankje op het terras bij Planfait .
Na afscheid te hebben genomen, zijn we in de tweede helft van de middag ieder zijnsweegs gegaan door de lege peage op te draaien richting Nederland.
Conclusie: Ondanks de matige/moeizame vliegcondities door de hardnekkige harde noordwind was het een erg gezellige week en is de week omgevlogen.
De volgende vliegweek wordt naar alle waarschijnlijkheid in Greifenburg, tot dan!!
-
20jun
-
19jun
Tjitske heeft vandaag wederom inspiratie (red.):
Ik heb beloofd om vroeg mijn hoofd buiten de tent te steken om te checken of het vliegbaar is en zo ja de jongens te wekken. Een regelmatig gedruppel op de tent maakt mij duidelijk dat ook ik gewoon kan blijven liggen. Het heeft bijna de hele nacht geregend. Tegen negenen is het echt droog en beginnen we aan een luie dag. Tegen 11 uur komt de zon er steeds meer door en we besluiten bij Planfait te gaan kijken. Al dat kijken levert op dat het nog niet vliegbaar is en voorlopig ook niet wordt. We parkeren de camper van Jappie en gaan over op plan B. Mij Annecy laten zien.
We treffen het, met het zonnige weer laat Annecy zich van zijn mooiste kant zien en er is nog een markt ook. Het is een beetje proppen in de smalle straatjes, maar de markt past er toch in. Leuke sierraden, lekkere olijven, groentes, typisch Franse kaasjes. Ik heb nog een leuke ketting gekocht. Aanrader voor een volgend keer: vrijdagmorgen markt in Annecy.
Na een mooie wandeling door het oude deel van Annecy, een bakje koffie voor de mannen en een lichte lunch voor mij, gaan we terug naar Planfait. We blijven een poosje kijken bij de landing. In al die tijd starten er maar twee piloten en het ziet er rommelig uit in de lucht. We besluiten voor Forclaz te gaan. Na de “mooie” inspannende wandeling naar boven, zien we heel veel kijkers en het zijn grotendeels de tandems die starten. Iedereen die start gaat rechtstandig omhoog en niet of nauwelijks vooruit. Ondertussen laat een acropilootje zien hoe het moet. Hij speelt eindeloos met zijn scherm op de startplek, af en toe gaat hij de lucht in, flipflapt wat in de lucht en komt weer top landen. En dat alles op het uiterste puntje van de startplek, zodat de rest gewoon door kan starten.
Wij zoeken een relaxt plekje en komen er de volgende uren niet meer vandaan. We blijven hopen dat de wind eruit gaat (samen met een heeeleboel andere piloten). Altijd leuk om te kijken. We zien ook nog twee tandempiloten met een rolstoel vertrekken. Respect. Niet makkelijk, zeker niet met de wind die er staat. Ondertussen deel ik noten en crackers uit om de hongerklop tegen te gaan.
Rond 7 uur geven we de moed op. Onze Zweedse buurman vraagt of hij een lift naar beneden kan krijgen en met zijn vieren rijden we naar beneden. Tijd voor een late, snelle, makkeijke maaltijd. Douchen en onze enige verplichting van de dag: webloggen.
Morgen gaan we kijken of er nog een mooie vliegdag voor ons inzit. -
18jun
Vandaag female powerrrrr want Tjitske is aan het woord (red.):
Vanmorgen ben ik laat wakker (uurtje of 7) en lig heerlijk te lezen, tot de zon het zowaar te warm in de tent maakt en ik geluid van mijn vakantiemaatjes hoor. Ongelooflijke gewaarwording.
We hebben het plan opgevat om in de ochtend Entrevernes uit te proberen. Na een (achteraf iets te) relaxt ontbijt gaan we op weg naar de landing. Er vliegen al 2 pentes jaloursmakend omhoog. Daar aangekomen blijkt de camping uitbreidingsdrang te hebben en heeft de parkeerplek langs de weg geclaimd. Gelukkig weet Jasper dat er ook een officiele plek hoort bij deze landing. Nadat we Jasper zijn camper daar hebben neergezet zijn we snel naar Entrevernes gereden. Slechts 2 andere piloten zijn daar aanwezig. Aangezien Jasper nog geen vluchten in zijn logboek heeft gekregen deze dagen, mag hij eerst (= Winddummy). De wind komt cross uit Zuid en het is even wachten op een mooi opwindje. Jasper zet zijn scherm omhoog, maar het wordt scheef weggezet. Corrigeren helpt niet meer. Jasper blijft staan en zijn scherm zoekt een mooi een plekje in de bomen. Gebroederlijk lopen we een poosje 4-dimensionaal te macramé-en tot de boom besluit zijn prijs weer vrij te geven.
Na een gedegen lijncontrole staat Jasper opnieuw startklaar. Na de start blijkt al snel dat de Noordwind zich ook met de vlucht bemoeit en dat het niet heel fijn is in de lucht. Jasper vliegt naar Doussard. Ik (Tjitske) stond al klaar en voel af en toe een briesje in de nek, samen met de info van Jasper besluiten Dirk en ik ons boeltje dan ook maar te pakken en de Skoda naar beneden te rijden. Na een snelle stop voor vocht en levensmiddel op de camping rijden we naar Planfait. Daar ziet het er goed uit. Windje uit Noord, maar mooie bellen van voor. Snelle Dirk is al gauw airborne en in een iets rustiger tempo volgen Jasper en ik. Ik speer in ca 3 keer heen en weer naar 250m boven starthoogte en steek over richting de voet van de tandjes. Veel zink, maar het lukt toch om aansluiting te vinden en ik kom mooi naar boven. Dirk zie ik al aan de tandworteltjes flossen. Jasper meldt intussen dat zijn speedsysteem vastzit en dat hij continu met halfspeed moet vliegen en dus naar de landing gaat. Gelukkig krijgt hij het nog op tijd uit de knoop en kan een nieuwe poging doen. Helaas is voor hem 150 m boven de start de limit.
Het was goed vliegbaar, maar ook moeilijk te doorgronden. Van +4 naar -5 en waarom? Na ongeveer een uur vliegen vonden Dirk en ik het welletjes en zijn naar de landing gegaan. Ik kwam richting landing in dikke zink en kon nog net na een andere piloot het scherm richting de wind draaien. Helaas vertikte de knakkert voor mij zijn scherm naar beneden te halen en ben ik op mijn billen geland en om hem heen gegaan. Na het inpakken ben ik nog verhaal gaan maken bij de knakkert, maar dat is een frustrerende bezigheid als het een Fransman is die geen woordje buiten de grens spreekt.
We hebben de middag afgesloten met terras, auto halen,inkopen doen, biertjes drinken en niet te vergeten naar Dirk zijn nieuwste hobby kijken: vliegen met een helicoptert(je) Jasper en Dirk zijn aan het koken begonnen, dus ik doe nog even alsof ik nog heel druk met deze weblog bezig ben. 😉 Het ritueel voor vanavond zal niet heel veel anders zijn dan die jullie kennen, schat ik zo in.
Groetsels.
Recent Comments