20jun
Na weer een allejezus lekkere nachtrust stapten we om 9:15 het bed uit. Effe onder de kraan met m’n harzes en toen ben ik op de fiets broodjes gaan halen. Helaas bleek bij terugkomst dat ik wel heule pieter-peutrig-kleine bolletjes had meegekregen. Morgen even wat beter opletten dus. Afijn; we hebben wel heerlijk gegeten en pas tegen half twaalf gingen we weer op pad (net als gisteren trouwens… We zijn steeds wat lui en laat 😉 ).
vandaag gaan we de zuidhelling tegenover de camping beklimmen. Annie heeft een mooie route bedacht. Lang verhaal kort: het was inderdaad mooi; maar wel zwaar. We hebben 950 hoogtemeters gemaakt en die gingen steil omhoog én steil omlaag. Ik had de knibbels en enkels aardig aan gruzelementen toen we weer beneden in het dal waren. Het koelen van de scharnieren in de rivier was dan ook heul erg lekkert.
Eenmaal terug op de camping uiteraard heerlijk relaxed gedaan en de maaltijd bestond uit instant noodles :-). Nu is het 22:35 en we zitten gezellig buiten bij kaarslicht te lezen en webloggen. Om ons heen horen we tientallen nachtkrekels en de rivier op de achtergrond. Het is hier heeerlijk! Morgen waarschijnlijk bewolkt en we hebben een soort “rustdag”. We zullen zien wat we gaan doen…
HIER de foto’s van vandaag.
19jun
Als we opstaan is het heerlijk weer. We hebben weer héérlijk geslapen in het enorme kemperbed. Annie heeft brood gehaald bij de mini-market in het dorp en we hebben relaxed in het zonnetje gegeten.
Vandaag zijn we gaan wandelen naar Ollemont. Dat is een dorpje in een vallei achter ons dorp aan de noordkant. We hebben de hele dag gezien hoe de bewolking aan de noordzijde ontstond en daar de toppen in de regen en mist hulde. Maar wij liepen heerlijk in de zon. Was echt een beetje een föhn-effect.
De wandeling was erg mooi en voerde langs berghellingen, kloven en skitterrond Alpenweitjes. Dat zijn net velden met gemengde bloemen boeketten. Skitterrond! eenmaal in Ollemont hebben we even rond gelopen en de kerk van binnen bekeken en zijn toen bij de begraafplaats op het muurtje gaan lunchen. Na de lunch zijn we een weg ingeslagen achter de begraafplaats langs zodat we verderop konden “aantakken” op de “1”: de internationale wandelroute die hier ook doorheen loopt. Dat was erg mooi alngs een berghelling en langs watervalletjes. Op een gegeven moment liep het pad “dood” tegen een muur waar alleen een grot te zien was met irrigatiegoot. Het bleek dat we door deze uiterst smalle en lage tunnel van 800 meter moesten, en 90% van de lampen deed het niet. Dus we moesten met het lampje van de iPhone door het pikkedonker lopen met de kabel van de irrigatiegoot als geleide… Spooky!!!
Gelukkig hebben we dit helse avontuur overleefd en hebben we de “gene zijde” gehaald ;-). De rest van de wandeling was mooi met uitzicht op de zuidvallei van Valpelline. Weer terug in het dorp zijn we op een terras neergestreken en hebben daar onze dorst gelest in de zon. Eenmaal terug op de camping hebben we nog uiterst relaxed in de ligstoel gehangen met een hassebassie en daarna zijn we onder de douch door gerend. We gaan vanavond naar de pizzeria dus we moesten wel een beetje fris ruiken 🙂
Rond een uur of 8 ’s avonds zijn we met een omtrekkende beweging (bleek achteraf) naar de pizzeria gelopen en hebben daar lekker gegeten. Daarna nog een ijsje en toen zijn we weer via een andere (snellere) weg naar de camping gelopen. Ik heb vervolgens wat voorbereidend werk verricht voor de webloggert en daarna zijn we maar eens ouderwets gaan yahtzeeën ! We hebben 3 potjes gedaan en Annie heeft me (weer) met 2-1 verslagen 🙂
HIER de foto’s van vandaag.
18jun
Ik mag wel zeggen dat de nieuwe kempert – slaaptechnisch – prima voldoet. We hebben as dijkwerkers geslapen. Daarna even ontbijten, vreetstenen rossen en hoppakee: op naar het Aostadal.
De 2e etappe verliep ook prima en was op het eind best spannend (vond Annie tenminste): we hebben de Bernhard-pas geslecht en dat was skitterrond. Metershoge sneeuwwallen en flink haarspelden geblazen. Uiteindelijk zijn we op een mooie ANWB camping in Valpelline terecht gekomen. Het weer is wisselvallig: dan weer spetters en donkere wolken; dan weer felle opklaringen. Dat was ook verwacht en zal morgen ook nog wel zo zijn.
Het is heel rustig op de camping en wat er staat zijn nederlanders. De camping is de 15e pas open gegaan en het is heel erg voor-seizoen. We hebben de kempert geïnstalleerd op een mooi plekkie en zijn toen het dorp en omgeving gaan ontdekken. Daarna even lekker zitten met een hassebassie en wat droge worst. We hebben wat wandelkaarten en informatieboekjes meegekregen van de receptie en daar ging Annie lekker op afstuderen. En toen was het al weer tijd om de kempif-kok uit te gaan hangen. Ik had van de directrice de dienstopdracht gekregen om pasta klaar te maken, dus dat heb ik ook gedaan. Dat was – al zeg ik het zelf – best lekkert. Vervolgens nog een toetje, koffie, thee, afwassen, douchen, webloggen, lezen en een borrel er in en dan kun je al weer naar bed 🙂
HIER weer heul wat fotooooooos
vandaag gaan we de zuidhelling tegenover de camping beklimmen. Annie heeft een mooie route bedacht. Lang verhaal kort: het was inderdaad mooi; maar wel zwaar. We hebben 950 hoogtemeters gemaakt en die gingen steil omhoog én steil omlaag. Ik had de knibbels en enkels aardig aan gruzelementen toen we weer beneden in het dal waren. Het koelen van de scharnieren in de rivier was dan ook heul erg lekkert.
Eenmaal terug op de camping uiteraard heerlijk relaxed gedaan en de maaltijd bestond uit instant noodles :-). Nu is het 22:35 en we zitten gezellig buiten bij kaarslicht te lezen en webloggen. Om ons heen horen we tientallen nachtkrekels en de rivier op de achtergrond. Het is hier heeerlijk! Morgen waarschijnlijk bewolkt en we hebben een soort “rustdag”. We zullen zien wat we gaan doen…
Recent Comments