• 22jan

  Sellaronda Linksom!

  Weblog No Comments

  Donderdag 22 januari 2009 en vandaag heb ik  – Rudi – tik corvee.

   

  Gisteren zijn de ski’s van Jeffrey toe aan een kleine oplapbeurt. Door al het ski-geweld van de afgelopen dagen (jaren) was er een veer in zijn binding gebroken. Ook de ski’s van Karin gingen gisteren middag in de revisie. Zij was het langzamerhand wel zat dat zij op alle tussendoor pistes door iedereen werd ingehaald. Vandaar dat zij het schuurpapier inruilde voor een vers laagje super wax.

   

  Na het ontbijt dus eerst even de technische zaken afronden en ietsjes later dan normaal weer met de gondel naar boven. Omdat Judith vandaag geen les heeft gaan we vandaag voor het eerst met de hele groep, op weg naar Arabba. Aangezien piste 11 door de lawine van gisteren nog gestremd is gaan we – geheel tegen onze natuur – met de gondel (155) naar beneden. Daar vandaan naar Canazei op naar Arabba. Na Arabba gaan we door naar Corvarra en onderweg drinken we een bakkie bij Bec de Roces. Hier stellen we, in goed onderling overleg, de plannen bij en besluiten om de Sella Ronda in tegengestelde richting af te maken.

  We lunchen voorbij Selva Wolkenstein bij Ciampinol en eten daar met z’n tienen 1 pizza. Deze was wel zo groot als een wagenwiel en heel erg lekker!

   

  Voldaan weer op pad een zeer steile rode hobbelige en erg drukke piste af. Het moment voor Judith om te laten zien wat ze geleerd heeft. Zonder blikken of blozen draait ze haar bochtjes en komt soepeltjes naar beneden.

   

  Onderweg lopen we vast in een drukke menigte. We denken dat de liften gestremd zijn maar het blijkt iets veel “onschuldigers” te zijn. Gewoon twee dames in een poezenpak die strippen op de bar bij Piz Seteur. We worstelen ons naar de lift en vervolgen onze weg terug naar huis.

   

  Na wederom een mooie dag lekker aan de avonddis. We worden weer verrast door een veelzijdig diner. Er komt zelf door onderhandeling van Olaf ijs op tafel!

   

  Tot zover de tekst, HIER zijn de foto’s.

  Oh ja: Nagekomen bericht: kijk op www.cuca.it onder het kopje “Ski & Fun” en zoek de “Mafkeesteckel” op!

   

• 21jan

  RWS-Hesjes!

  Weblog 3 Comments

  Woensdag 21 Januember, en Annie Schilder weet het beste wat we allemaal gedaan hebben:

  Vanmorgen toen we wakker werden sneeuwde het nog steeds een beetje, er is een mooi pak bijgekomen. Na het gebruikelijke 2000 cal. ontbijt vertrokken we tussen 9 en half 10 naar de gondel. Deze keer konden we elkaar op de piste niet meer uit het oog verliezen, want Jef had 10 stuks hesjes van Rijkswaterstaat meegenomen: fluoriserend oranje, en met de pdruk “Rijkswaterstaat Veilig”… (Lijkt me niet).

  Judith moest om 10 uur klaarstaan boven voor de skiklas en het plan was dat wij richting Arabba zouden gaan. Maar helaas, een aantal liften waren dicht, door lawinegevaar. Dus de plannen werden omgegooid: naar St. Christina. Gelukkig was het sneeuwen gestopt, alleen was het af en toe mistig, oftewel: af en toe zaten we midden in een wolk. Onze hesjes kwamen heel goed van pas! Je wist soms niet hoe de piste liep, als je niet goed uitkeek zat je dik in de diepe sneeuw, met als gevolg dat je je skies haast niet meer kon vinden. Het was lachen, af en toe een valpartij, maar in die dikke sneeuw was dit niet erg.

  Na een paar omwegen kwamen we aan in St. Christina, waar we met een soort metro naar de overkant van het dorp gingen. Dan daar weer in de lift naar boven. Daar was ook een heel mooi ski-gebied, alleen door de mist was hier niet zoveel van te zien. In de lift had Jef al gezien dat er bij een restaurant op de piste een mooie palmboom stond…. Wilde plannen ontstonden in Stefkes brein… Ik dacht: je doet je best maar….. Je weet het: wat Jef in z’n hoofd heeft, heeft ie niet in z’n …… Dus… We gingen daar eten, maar eerst gingen z’n kleren uit (behalve de onderbroek, skischoenen en het “rijkswaterstaat hesje”) en op de foto onder de palmboom!!! Tja dit had natuurlijk wel bekijks…zelfs de eigenaar van de ski-hut schoot naar binnen om zijn fototoestel te halen “Het is voor op de website van ons, riep hij” (zie www.cuca.it over een paar dagen). Na al deze hilariteit hebben we daar heerlijk geluncht, met een schnaps van het huis toe! Hadden we verdiend!!

  Het was inmiddels half 3 dat we met de terugweg begonnen. Een beetje spannend of we het wel zouden redden want we moesten nog heel wat liften nemen, en de laatste ging om half 5. Al met al ging het gelukkig heel voorspoedig. We waren om half 4 weer terug in “ons” gebied.  Bea en Rudi gingen richting Hotel, en wij hadden nog de puf om nog even naar Canazei te skiën, maar helaas, de piste was helemaal afgesloten. We
  hoorden later dat daar een lawine was geweest…. We hebben nog een paar keer dezelfde piste gedaan om “alles er nog even uit te halen”.

  Nu is het inmiddels bijna 10 uur, we hebben weer lekker gegeten: eerst een bak salade, dan spaghetti met een saus van venusmosselen/ en een ander deel van ons heeft een soort van aardappeltjes met kaas gehad. Hoofdgerecht: Hertebiefstuk van de gril en na een stuk taart wat leek op onze nederlandse kers/sneeuwster…

  De “mannen” zijn nu aan het dobbelen, Judith en Karin zijn naar bed, en Bea zit mee te lezen terwijl ik dit typ.

  Tot morgen!!! Hopenlijk weer op een mooie zonnige, gezellige en sportieve dag!

  HIER zijn de foto’s.

• 20jan

  Sneeuw, sneeuw, en nog eens SNEEUW!

  Weblog 3 Comments

  Dinsdag 20 Januari 2009 volle jaren na het jaar 0, en Stefke is vandaag “chef toetsenbord”.

  Gisteravond is het begonnen met sneeuwen, en dat doet het nu (18:30) nog steeds! Er is vannacht dus een heerlijk pak sneeuw gevallen. Dat hoorde we vanmorgen al wat de éne sneeuwschuivert werdt gevolgd door de andere, en dat geratel van de sneeuwkettingen is niet bevorderlijk voor de nachtrust.

  Gistermorgen stond er en behoorlijke rij voor de grote bak omhoog na Col de Rodella, dus we hadden het plan opgevat om vandaag wat eerder naar de lift te gaan. Wel gewoon om 8:00 eten maar dan gewoon een beetje opschieten. Of het nou kwam doordat het pijpestelen sneeuwde, of omdat we een half uurtje eerder waren, dat weet ik niet, maar we konden zó door lopen de lift in… Judith was dus veel te vroeg voor haar ski-les, en wij waren nog aan het na-boeren van het eten. Bea gaat vandaag nog niet mee want ze is nog niet zo lekker.

  Eenmaal boven was het zoals verwacht allemaal sneeuw en hier en daar best harde wind. Maar wat is het toch lekker skiën door 30 cm. poeder.. Heerlijk! De godganse dag heeft het doorgesneeuwd, dus het was vooral een kwestie van een beetje achterop de ski’s staan, en mooie ronde bochtjes draaien. We zijn richting Wolkenstein geskiet, en ergens boven op, aan het einde van een lift hebben we even een bakkie gedaan. Vervolgens hebben we toch maar besloten om weer richting Fassa-dal te gaan, want we waren bang dat door de harde wind misschien her en der wat liften uit zouden vallen (Sellaronde was ook al dicht) en dat we dan dus de sjaak zouden zijn!

  Daniël is zo rond de middag weer richting Judith gegaan, om met haar te gaan lunchen, en wij hebben weer genoten van de heerlijke goulashsoep ergens onderaan een piste richting Belvederre. Daarna hebben wa daar nog een zooitje pistes geslecht, alvorens we weer 3 uitvallers hadden: Jappie kreeg door de lastige ski-condities last van z’n titanium plaat en besloot om rechtstreeks terug te gaan naar Campitello; Rudi ging mee met Jappie zogenaamd om Bea op te zoeken (smoesjes natuurlijk), en Olaf stapte en de lift en die hebben we ook niet meer gezien (ook chickend out ;-). Dus uiteindelijk bleef de harde kern – bestaande uit Karin, Anita, René en ik – over voor het échte ski-werk!

  Na verloop van tijd zijn we in Canazei beland, en hebben we lopend de Eitjeslift opgezocht. Achteraf bleek dat we gewoon in het Toeristentreintje hadden kunnen stappen, want die ging keurig naar de lift. Had een hoop lopen kunnen besparen… Vanaf Canazei zijn we na een liffie of 2 weer in het gebied bij Campitello gekomen en zijn we weer met de grote bak naar beneden gegaan. Daarna wee een paar potjes klaverjassen, pokeren en webloggen.

  Het menu van vanavond: Vooraf natuurljk weer een emmertje saladebar, daarna Linzensoep of Knuddels met ham/tomatensaus, en toen het hoofdgerecht bestaande uit een schweine-achse (een enorm bot met en homp vlees eraan); en een toetje bestaande uit fruitsalade, apfelstrüdel, of Peer in vanillesaus… Héérlijk!

  Tonnetje rond zitten we nu uit te buiken in de gelachkamer (waar de pokerfiches al weer worden verdeeld)

  HIER zijn de foto’s.

  Oant Moarn!

« Previous Entries   Next Entries »