• 17jul

  Een sportieve dag (voor Gerard dan)

  Weblog No Comments
  

  Jeeraar op de byciclette

  Het verhaal van Jeeraar:
  En ja hoor, alweer een mooie ochtend. De nacht was wat onrustig, vanwege een sirene op de kempif die niet uit ging. Gelukkig kregen de ouders het voor elkaar om er een speen o.i.d. in te proppen, want uiteindelijk hield het gekrijs op. Maar goed, we zitten nu wat te relaxen bij de tent. Stefke en ik werken de weblog bij, Marianne geserveerd alvast een tafel voor vanavond in het restaurant en Miep heeft onze afwas gedaan, de schat. Het belooft opnieuw een prachtige (vlieg)dag te worden. Ik vlieg vandaag weer met de Arcus 7. Gisteren heb ik nog een reactie gehad op de advertentie waarin ik mijn eigen scherm aanbied. Afwachten maar.

  Maar nu gisteren: ik ben om 7 uur opgestaan omdat ik op de fiets naar de Weissensee ging een onderdeel voor mijn drinkzak te halen. Toen ik de tent open deed, kwam Jan ook niet naar buiten in de renklamotten. Jan ging een stukje rennen en ik dus fietsen. Zo ziet u, de Laffe teckels zijn erg sportief. Het is dus niet altijd zuipen en feesten.

  Na een pittige klim was ik om half 9 al bij de winkel aan de Weissensee. Omdat deze nog dicht was, ben ik nog een stukje verder gefietst langs het meer. Het is daar werkelijk prachtig. Alleen jammer dat nagenoeg alle oevers privébezit zijn, zodat je niet lekker aan het water kan zitten. Tegen 9 uur was ik bij de winkel, alleen hadden ze het verkeerde onderdeel besteld. Jammer, ik zal verder moeten zoeken. Dus ben ik weer terug gefietst richting Greifenburg. De afdaling ging erg hard, het ging tegen de 70 km/uur en da’ s verrotte snel op een racefiets. Via Berg ben ik de Emberger een stukje op gefietst en uiteindelijk weer afgedaald naar Greifenburg. In een winkeltje dat uitverkoop houdt, heb ik uiteindelijk het onderdeel gevonden en gekocht. Hier de ritgegevens.

  Terug op de kempif stond de rest net op het punt om te gaan vliegen. Ik heb bedankt voor deze ronde en heb koffie gedronken met Marianne. Na het douchen heeft Marianne me naar boven gebracht. Toen we daar aankwamen, startte de rest net. Alleen Jorden en Gerard J. waren er nog. Ik heb gelijk mijn spullen klaar gelegd en ben gestart met de Arcus 7. Na 90 minuten vliegen boven de Emberger in behoorlijk sterke thermiek ben ik weer geland bij de kempif. De rest is verspreid geland in het Drautal en bij de kempif. En we waren het allemaal met elkaar eens, het was bokkige thermiek.

  Zoals iedere middag hebben we de rest van de dag lekker geluierd, gedronken en gesnaaid. Marina kwam nog even buurten met dochter Ariana, wat ook weer erg gezellig was. Ze had de foto’s en video bij zich van de vlucht van stefke, waarbij hij een drankflesje met een chute bij hun alm heeft gedropt. Kijk maar eens op Facebook bij Stefke zijn pagina. ‘s Avonds hebben allen weer gekookt en gezellig na geborreld.

  Morgen wordt er wat regen en onweer verwacht, maar je weet nooit hoe het weer zich ontwikkeld in Greifenburg. Dus we zien het wel. Als het vliegtechnisch mogelijk is, willen we proberen te landen in Steinfeld bij het sportcafé waar Marina werkt.

  De foto’ s van vandaag

• 16jul

  Stefke’s dag

  Weblog 4 Comments
  

  Stefke is ERRUG blij!

  Jeeraar doet wederom het verslag:
  Ik ben vroeg opgestaan om voor de hele roedel gebakken eieren met spek te bakken. Dat doe ik meestal wel tijdens onze gezamenlijke vakanties en vandaag was het een mooie dag om te doen. Er zijn dan ook 9 perfect gelukte gebakken eieren door de keeltjes van de Teckeltjes gegleden.

  Volgens de weergoeroe’s zou het vandaag een perfecte vliegdag moeten worden met sterke thermiek. Dus al gauw werden er plannen gesmeed en we besloten unaniem dat we tegen half 11 naar boven zouden gaan. Ik had bij Peter Puzl gauw een taxi geregeld en om klokslag 5 over half 11 gingen we op weg. Het was al erg warm en in de taxibus zonder airco was het het niet aangenaam vertoeven. En al helemaal niet met 8 zwetende, enigszins ietwat corpulente mannen. Enfin, het was erg druk op de start, dus na het rituele observeren wat anderen doen, gingen we uiteindelijk toch maar vliegen. Het werd Geert zijn eerste vlucht in dit gebied en hij was erg nieuwsgierig hoe anderen het deden. Al vrij snel waren we allemaal gestart en speerde iedereen omhoog. Ik vloog met de Ozone Mojo 4 en was eigenlijk iets te zwaar voor dit scherm. Kort samengevat: ik had het opnieuw niet naar mijn zin en besloot dan ook om snel weer naar beneden te gaan om mijn Swift op te halen. Na 90 minuten te hebben gevlogen, stond ik weer aan de grond. Na een snelle lunch ben ik weer naar boven gegaan om opnieuw een start te maken. Boven was het erg rustig, alleen Pieter was er. Na een half uurtje ben ik gestart in een enorme thermiekbel. Gevolg: binnen de kortste keren zat ik op 2500 m. Ook nu was ik het al snel zat en na 3 kwartier stond ik weer aan de grond. Al met al een redelijke vliegdag, al had er meer in gezeten.

  De rest was naar het zuiden gevlogen en deed het erg goed. Bruggemans, Steengroeve en Tjitske zijn ergens in de buurt van Oberdrauburg geland, Geert is in Winkler geland. Dit is in het Mölltal en heeft Geert dus een erg leuke eerste vlucht gehad. Atze is op de kempif geland en Gerard J. ook ergens in het dal. Volgens mij heb ik nu iedereen gehad…….. o, dat is ook zo. Ik ben Jeffrey vergeten!

  Jeffrey, tja, wat moet je daar nog van zeggen. Voor de niet-vliegers onder de lezers, het is in ons ‘wereldje’ erg leuk om overland te vliegen. Dit wil zeggen dat je start, thermiek pakt en dan mee vliegt met de thermiekbel. Waar je land, dat zie je dan wel weer. Het is nog leuker als je een rondje over land kunt vliegen. Dus je start, vliegt weg en je probeert dan in een zo groot mogelijke cirkel weer terug te komen waar je gestart bent. Des te groter de cirkel, des te beter de prestatie. Dit heet een FAI-driehoek. Jullie raden het al, Jeffrey heeft gisteren een FAI-driehoek gevlogen. En wat voor één?! Hij is vanaf de start richting Lienz gegaan, is toen het Mölltal overgestoken, is vanaf het Mölltal tegen de wind in richting Spittal gevlogen om vervolgens vanaf Spittal via de Weissensee weer naar Greifenburg te vliegen tot boven de start. Een ongekende prestatie, ook omdat zijn scherm niet in de categorie valt waar dit soort driehoeken meestal mee worden gevlogen. De afstand die hij gevlogen heeft is 88 km, maar zijn werkelijk aantal gevlogen kilometers zijn veel meer. Hij heeft op een hoogte gezeten van 3400 m. en heeft ook nog eens leuke foto’ s gemaakt. Je kan je voorstellen hoe hij zich voelde na deze MONSTERvlucht van 5 uur?! we hebben hem opgewacht op de landingsplaats met een daverend applaus. En hij was zo trots als een aap met 7 lu.. ehm… staarten. HIER de details van de vlucht op XCONTEST.ORG

   

  Bericht door Air Time Paragliding Sport.

  Na het vliegen zijn we haantjes gaan eten in het restaurant en daarna hebben afgeborreld in de LT-shelter. Al met al was het een zeer gezellige en geslaagde dag!

  HIER de foto’s van vandaag (toevoeging Jefrey: en heul veul van het vliegen..;-)  )

  Cheerio! Jeeraar.

• 15jul

  Relaxen en vliegen… en eten

  Weblog No Comments
  

  Geert is ook gearriveerd

  Jeeraar doet weer verslag:
  Wat weer een heerlijke nacht! Onze onlangs aangeschafte matjes van de Uitbuiter slapen heerlijk. En de nachten zijn hier nu lekker koel, dus we slapen lekker. Alleen de vervelende muggen die tegen et schemer ‘s avonds komen moeten wat meer in de buurt van de grote weg vliegen. Iedereen zit onder de muggenbulten, da’s dus vervelend.

  Na het ontbijt en de koffie is een groot deel van de groep boodschappen gaan doen. Ik ben met de familie Den Vloam naar de Emberger gegaan, want Den Vloam wilde graag een tandem doen met zijn zussie. Niet met Astrid, die we kennen van de wintersportvakantie, maar met zijn oudste zus. Het was een beetje een gok om naar boven te gaan, want de bewolking vertelde ons dat er een harde noorderwind (föhn) zou zijn. We zijn met 2 auto’ s naar boven gereden en daar eenmaal aangekomen was het erg rustig. Er lag 1 delta en er stonden 2 schermvliegers. Den Vloam en ik beslisten dat we gauw moesten vertrekken, om te voorkomen dat er een te harde startwind zou zijn. Red (Tjitske) ging ook vliegen, dus we stonden met z’ n 3-en klaar.

  Al snel waren we in de lucht en Den Vloam had een mooie start met de tandem. Ik ben er achteraan gegaan en na mij startte Red. We zijn vrij snel weer naar het dal gevlogen en na ruim 25 minuten landde ik weer veilig op de kempif. Het was mijn voorlopige laatste vlucht aan Epsilon. Ik heb het scherm ‘s middags helaas in moeten leveren.

  De rest was inmiddels terug van de supermarkt. Steengroeve en Bruggemans zijn nog met Den Vloam mee naar boven gegaan, want de auto moest worden gehaald. En je raadt het al, zij zijn vliegend naar beneden gegaan. Ook Geert M. was gearriveerd en was bezig zijn tent op te zetten. Hij is gisteravond vertrokken en heeft ergens in Duitsland overnacht. Ik heb hem nog geholpen zijn tent op te zetten. Na wat te hebben rondgelummeld, hadden we toch nog wel zin om nog een keer te vliegen. Geert wilde ons wel naar de Wiessflecker brengen en dat aanbod grepen we met beide handen aan! De vlucht was kort en krachtig. Iedereen kwam goed weg, alleen had Steengroeve een lijn-over (lijntje boven langs het scherm). Gelukkig kon Steengroeve met zijn ervaring het scherm weer mooi vliegend krijgen.

  Op de kempif hebben we alweer na-geborreld en het was zoals gewoonlijk weer erg gezellig. Tegen 19:00 uur zijn we gaan koken en nu zitten we onder het genot van een kopje koffie aan het chillen, bellen met het thuisfront en aan het webloggen. We maken het vanavond niet te laat, want morgen beloofd het alweer een mooie dag te worden. We beginnen er aan te wennen…

  De foto‘ s van vandaag

  Cheerio, Sjeeraar

« Previous Entries   Next Entries »