Vandaag wordt de dichterlijke vrijheid door Rudi aan het digitale tijdperk toevertrouwd.
Ik ben nog niet gewend aan de (kleine) bedjes en het donzige dekbedje. Vandaar weer een onrustige nacht, maar wel weer om kwart over zeven opgestaan. Na een frisse douche, om wakker te worden, de gordijntjes open en kijk verrast naar buiten. Buiten is alles wit door een dik pak sneeuw wat vannacht is gevallen.
Om scherp acht uur weer met z”n allen aan het ontbijt. Na de vele strubbelingen met het koffiezetapparaat toch uiteindelijk iedereen weer voorzien van een straffe bak. Weer lekkere broodjes, een sappie en vandaag een croissant!
Het tempo om de skikleren aan te trekken is wat lager dan de voorgaande dagen maar even na negen uur gaan we weer gezamenlijk op pad naar de lift. Op de pistes ligt een serieus pak sneeuw wat voor een behoorlijke uitdaging zorgt. Het sneeuwt nog steeds rustig door, waardoor het zicht iets minder is. Daardoor is het tempo wel een stuk lager dan “normaal”. Ondanks dat levert het spectaculaire beelden op van de vele “valpartijtjes”.
Zo rond een uurtje of elf splitst de groep zich. Een aantal gaan vast een bakkie doen terwijl de rest door naar beneden skiën. Later wordt de club weer herenigd.
Het tempo van de bediening heeft zich aangepast aan ons skitempo waarop Rene, Karin, Rudi, Bea en Jasper besluiten om vast de innerlijke mens te versterken. Dat betekent dat de groep zich weer splits aangezien de rest pas rond een uurtje of twee wil gaan eten. Terwijl wij lekker zitten te eten ontmoet de andere groep Russell en Rika. Zij verblijven in een appartement in Vierhoven.
Na de lunch brengen de mannen Bea en Karin naar beneden, zij houden het voor gezien. Ik ga samen met Jasper en Rene weer naar boven en we zoeken nog even een paar leuke pistes uit. Jasper krijgt inmiddels erg veel last van zijn metaalverzameling in zijn enkel. Ook hem brengen we weer terug naar “basecamp”. Snel weer terug de lift in en opnieuw ragge door de bulten sneeuw. We komen onderweg veel ongevallen tegen, waarbij de skiërs op een brancard worden afgevoerd.
Zo kwart voor vier uur ga ik samen met Rene weer met de gondel omhoog. De keus is of nog even snel naar beneden te skiën om de laatste lift omhoog te pakken of op zoek te gaan naar de andere groep. We hebben een sterk gevoel dat die in afterskibar zitten. Dat gevoel wordt bewaarheid als we daar kwart over vier aankomen. Samen nog even een borrel drinken en met z’n allen naar beneden. Lekker ragge door de grote hopen sneeuw en nog een laatste buiteling in de tiefschnee…
De skispullen in het depot opbergen en snel de route uit laten printen. Het was weer een productieve dag.
Thuis in het chalet lekker douchen en gezellig wat drinken in de woonkamer. Linde en Jeroen zwoegen inmiddels in de keuken om weer een fantastische maaltijd voor ons te bereiden. Vanavond eten we als voorafje een lekkere veldslasalade met peer en blauwschimmelkaas. Het hoofdgerecht is een Pangasius filet, maar het kan ook Tilapia zijn geweest ;o) met gnoggi met een paprikadressing en komkommersalade. Als verassing een toetje van witte chocolademousse meet maanzaad en een verse frambozensaus. Zonder uitzondering hebben we allemaal (weer) heerlijk gegeten. Volgens mij is deze (op waarheid beruste) recensie weer voldoende om morgen te kunnen ontbijten…
Als ik zit te tikken en de rest een spelletje speelt of een boekkie leest, sneeuwt het buiten nog steeds… Dat beloofd morgen weer een mooie dag te worden!
Recent Comments