• 21aug

  “Sportieve omstandigheden”…

  Weblog 2 Comments
  

  Familie Steen-en-been in de lift

  Stefke weer:
  Na de geweldige onweershow van gisteravond hebben we alleen een klein buitje over ons heen gekregen vanacht. Het was een uur of 9 dat ik de tent al weer uit brandde… Ongelofelijk dat het na zo’n gigantisch onweer ‘s nachts, weer zo mooi rustig en blauw kan zijn in de morgen. Fascinerend…

  Ik heb vanmorgen de koffie weer gezet, en Jappie is broodjes wezen halen bij de bakkerij hier naast ons. Uiteraard weer een gekookt eitje derbij, want dat is standaard in de vakantie. De familie Steengroeve was ook al wakker en genoten al weer van het zonnetje en het ontbijt. Alleen Jorden had weer de smoor in, omdat de plakjes kaas aan elkaar vast zaten… Zo krijg je heel wat ergernissen te verduren toch? 😉

  Na het ontbijt kwam de familie Den Vloam al buurten en vroeg naar de plannen. Omdat vanmiddag overontwikkeling wordt verwacht, gaan we niet te laat weg. Na het ontbijt kwam al gauw de “half hour time check” . We zijn met 2 auto’s naar de lift van de Grubigsteinbahn gereden en zijn n 3 lift-etappes naar de top gegaan. Het is vandaag wind uit het westen, die draait naar noord, dus de zuid-weststart aan de linkerkant van de Gamsjetlift (over het randje) leek het meest voor de hand liggend. Leuk was dat we een stelletje paragliders tegen kwamen die ook uit Greifenburg kwam. Zij gingen ook daar starten en er stond al eentje uit te pakken.

  De startplek “Gamsbödele Bildstöck” (want zo heet ie) is een heule steile onregelmatige startplek op 2060 meter, waar nét een scherm kan liggen. We hebben een mooie folder gescoord voor paragliders hier, en daar wordt deze start als ” Mittel” betiteld onder het kopje “Schwierigkeitsgrad”. Bovendien stond er een stevig up-windje, dus alles behalve makkelijk. Onze vriend die aan het uitpakken was ging verkassen naar rechts op de gravelhelling, en dat leek ons niet erg verstandig, want je zit daar in lee met westwind. Maar goed, hij is daar met hulp van Jan toch weggekomen, en ging al gauw soarend langs de helling omhoog. Ik had ook geen geduld meer, en besloot ook uit te leggen en te starten. Dat ging allemaal prima, en al gauw was ik al soarend omhoog aan het gaan, en binnen een minuut of 15 zat ik op 3300 meter hoogte! Het was af en toe best turbulent en je moest behoorlijk actief vliegen om inklappertjes e.d. te voorkomen.

  Toen ik op de wolkenbasis zat ben ik oostwaarts vertrokken richting de berg aan de andere kant (zoek het maar even op, maar volgens ingewijden is dat berg “Daniel”…), en daar was het nog turbulenter. Ik was een paar honderd meter gezakt door de oversteek, maar ik kon hem in no-time weer naar de wolkenbasis draaien. Het werdt mij daar iets té bumpy, dus ik ben maar weer terug gevlogen. Daar kwam ik na veel sink laag aan, maar ging zó weer omhoog. Inmiddels werdt de bewolking dikker, en ik zag wat lenti’s vormen, dus ik besloot om te gaan landen. Den Vloam was inmiddels ook gestart en ging ook hard omhoog. De rest van de Teckels vonden de condities en startplek wat té sportief, en besloten niet te starten.

  Omdat ik retehoog boven het dal zat ben ik maar wat gaan spelen. Wing-overs, steilspiralen, b-stalls… Heerlijk! Er was nauwelijks wind op de landing, en wat er stond kwam van de helling af, dus ik ben dwars op het landingsveld aangevlogen en geland. Die windrichting was ook niet normaal, wan doorgaans staat hier midden op de dag een pittige dalwind uit west op de start… Raaarrrr! Even na mij kwam ook Den Vloam landen, en uiteraard hebben we mekaar even een “Tikkem aan ouwe” gegeven 🙂 De rest is weer met de lift naar beneden gegaan, maar Miep is naar beneden gaan lopen. Wat is het toch een sportief wief! Top!

  Eenmaal terug op de kempif hebben we onze verlate lunch genuttigd en hebben we wat gehangen en gelezen en geweploggert… De srevret lag er uit, dus ik kon het alleen voorbereiden op de leppietoppie. Het is nu 17:45 en nog steeds heerlijk weer. De overontwikkeling die eerder dreigde is helemaal ingestort, en de Lenti’s zijn ook verdwenen. Achteraf had de rest gewoon een vlucht kunnen maken, maar ja, dat is achteraf… Nu zitten we aan de Witbier en droge worst en vanavond gaan we een restaurantje doen in Lermoos.

  HIER weer wat foto’s van vandaag.

• 20aug

  Verkast naar Lermoos

  Weblog No Comments
  

  Donder en bliksem boven de Zugspitze

  Stefke doet verslag:
  Vandaag staat in het teken van opbreken en verkassen naar Lermoos. Ik was al op tijd wakker en heb toen m’n kop onder de kaan gestoken, en daarna genoten van m’n dagelijkse  espressootje op het terras… Dat is altijd zo lekker relaxed bijkomen. De familie Steengroeve was ook al op, want die moeten hun kempif-kasteel afbreken, en dat is altijd een hele klus.

  Toen de meeste tenten plat lagen zijn we eerst gaan ontbijten en genieten van de anus-brötchen (draai zo’n Semmel maar eens om 😉  ) en koffie en thee. Daarna alles in de auto proppen en even onder de douche door, want het was al weer brotsig warm. Na een laatste bakkie koffie op het terras hebben we afscheid genomen van Benjamin en zijn we vertrokken. We gaan de kortste route proberen, en de leidt ons langs Silian en Bruneck Italie in, over de Brenner en daarna op Innsbruck aan en de Fernpass over.

  Op de Brenner was het lekker rustig, en kon het gas der op, maar de 2-baansweg daar naartoe was een drama. Niet eens zo druk, maar wel een paar van die fossiele slakken die 40 km. per toch wel erg hard vonden gaan… ERGER!!!! Bovendien zaten we de hele Fernpass achter een vrachtwagen met opleggert, dus dat schoot ook nie-op-nie… Afijn; na dik 4 uur sturen reden we dan toch kempiff “Happycamping”  op in Lermoos, en zagen we de Merc van Steengroeve al staan. Die had de aanwijzingen van Stamgast verkeerd begrepen (of Stamgast was niet duidelijk genoeg), en was doorgeschoten naar Imst… Jammert 😉

  Op de kempiff hebben we een leuk plekkie aan de linker-zijkant van de kempif, en we kijken uit op de Zugspitze en rechts van ons is de “Mpreis” supermarkt. Familie Den Vloam staan iets verderop aan de rechterkant van de kempif, en als je de kempif helemaal afloopt, kom je uit in een heel leuk park met allemaal vijvertjes en speeltoestellen. Bovendien is het lekker koel door de hoge bomen.

  Nadat we de tenten hadden opgezet was het toch wel tijd geworden voor een biertje en droge worst… 🙂 Nadat we lekekr ge-relaxed hadden ben ik nog even naar de supermarkt gegaan voor limonade, broodbeleg en droge worst, en toen was het tijd om naar het park te gaan. Den Vloam heeft ons nameljk uitgenodigd voor het eten, en dat doen we in het park. Dat was erg gezellig en erg lekker!. Het begon echter steeds donkerder te worden, en we hoorden het verderop al onweren. We hebben toen as de gesmeerde bliksem de LT shelter opgezet, en dat was precies op tijd voor de enorme onweer-show die we te zien kregen… Vooral boven- en achter Ehrwald ging het enorm te keer! Gaaf om te zien.

  Halverwege de avond kwam familie Den Vloam er ook gezellig bij zitten, en hebben we genoten van de Hazelnüss- en Marillenschnapps. Het werd steeds gezelliger. 😉 Toen we uiteindelijk noar bedde gingen spatterde het wat en het waaide stevig, maar geen onweer meer.

  HIER wat ploagies van vandoage…

• 19aug

  Heul warm en blauwe thermiek

  Weblog 2 Comments
  

  Four happy campers!

  Jappie is zo aardig ( “niks is te gekkerd”)  om de weploggert te doen:

  Vanochtend werd ik rond half 9 wakker door het zonnetje gewekt. Alweer een prachtige dag is het vooruitzicht!  Nadat ik uit mijn tentje ben gekropen en zag ik dat Jeffrey zijn rol als huisvrouwtje met toewijding uitvoerde. Zijn was hing al vrolijk aan de lijn te wapperen in de wind. Tijdens het daaropvolgende ontbijt, hebben we collectief besloten wat later de berg op te gaan. Weer een hele dag doelloos hangen op de top zagen we niet zitten. Dus zodra de eerste paragliders dreigden te blijven hangen zijn we  – met Benjamin – richting de busjes gegaan en al snel had Schumi nog een paar plaatsjes vrij.

  Op het moment dat we boven kwamen was ¾ van de vliegerspolulatie al in de lucht een kleurrijk, maar ook een druk en chaotisch gezicht. Allen hadden behoefte aan iets meer vliegruimte, dus werd er nog een koffie op de top genuttigd, en de rioolbelasting betaald. Op het moment dat we besloten om te gaan starten hadden we het grootste deel van de startplek voor onszelf. Al gauw lagen we allen klaar, maar moesten even wachten op het juiste upwindje. Maar uiteindelijk is iedereen airborne geraakt en werd de top van de Emberger snel gevonden.

  Heerlijke vlucht vandaag met iets mildere thermiek. Uiteindelijk landde iedereen weer veilig terug op de camping en hebben we het laatste restje middag puffend doorgebracht onder de tarp. Miep is vandaag de hele dag naar de Badensee geweest en heeft daar ook genoten.

  Op dit moment zitten we te eten en gaan we straks de dag-afsluiting vieren voor de tenten, want het was weer een topdag! Of we morgen danwel overmorgen vertrekken naar Lermoos gaan we straks nog bepalen op de laatste weersverwachtingen. Dat moment is zojuist geweest, en nadat we een SMS’je van Den Vloam kregen dat zij voor ons diner gingen zorgen, waren we collectief om: we gaan morgen naar Gerlamoos! 🙂

  HIER de foto’s.

« Previous Entries   Next Entries »