Woensdag 9 september 2009
Nog een kleine aanvulling op gisteren. Door alle comotie ben ik vergeten hoe het de rest vergaan is. Nadat Jeffrey afgevoerd is, hebben wij nog even rondgelummeld op de start. Uiteindelijk hebben we besloten om naar beneden te gaan vliegen. Binnen een paar minuten zijn we achter elkaar gestart. En ik kan namens iedereen vertellen dat dit toch een ietsie pietsie spannende vlucht was.
En dan vandaag. Vanzelfsprekend zal een groot gedeelte over Jeffrey gaan, de aandachttrekker. Zelfs als hij in het ziekenhuis ligt, vraagt hij alle aandacht. Anita en Marianne zijn vanochtend weer op bezoek geweest en hebben met hem gesproken. Alles gaat naar omstandigheden goed. Hij was goed aanspreekbaar en hij kan zich het meeste van het ongeval nog herinneren. Zodra Jeffrey lichaamlijk en geestelijk in staat is om zelf weer webloggen, zal hij ongetwijfeld in geuren en kleuren zijn verhaal vertellen.
Wat de rest van de dag betreft was het wat vliegen betreft niet echt geweldig. Al vroeg in de ochtend hing het dal vol met bewolking, waardoor het enthousiasme iets getemperd was. Op de Emberger werd zelfs besloten door Airtime om de cursisten met de bus naar de Wiesflecker te brengen vanwege te harde (en turbulente) wind. Dus onze meisjes zijn vanaf de 500m. gestart. Anita heeft overigens vandaag maar even een dagje ‘vrij’ genomen. Tjistke en Lieneke hebben veel oefeningen gedaan, zoals knikken en rollen. Aan hun gezichten te zien was dit erg leuk.
De mannen zijn naar de 700m start gegaan. Na wat te hebben rondgelummeld op de start, zijn we gestart. Helaas voor de meesten ging het te snel naar beneden, alleen Dirk kon er een mooie vlucht uitpersen. Top!
Na het vliegen hebben we Jeffrey z’ n nieuwe Rush 2 opnieuw gevouwen. Op de helling was dit een beetje lastig. Daarna hebben we nog een lekker biertje gedronken en een zak doppinda’ s meester gemaakt. Ook de nodige zakken chips hebben de avond niet gehaald. Omdat Anita, Olav en Jasper op bezoek zouden gaan, hebben we besloten om met de hele roedel op tijd te gaan knagen. Dus om 18:00uur zijn we naar het restaurant op de camping gegaan. De serveerster, Marina, vroeg hoe het met Jeffrey ging en vertelde dat als hij volgende week nog in het ziekenhuis zou liggen, dat ze op bezoek zou gaan. Ook wilde ze hem wel in huis nemen om te verzorgen. Ja ja, wat ik hier nou weer van moet denken… Het eten was zoals gewoonlijk fantastisch en al gauw zat de stemming er weer in. Welliswaar met drank, maar zonder Jeffrey!
Natuurlijk werd er weer afgeborreld in de Kennel, alleen zonder de Annie, Olav en Jasper. Eigenlijk wilde iedereen wel vroeg op bed, maar wilden we ook wachten tot het bezoek terug was uit het ziekenhuis. En zo geschiedde. Tegen 22:00uur waren ze terug. Jeffrey z’ n toestand was ongewijzigd, alleen was zijn zuurstoftoediening verminderd. Dus hij moest zelf wat harder werken om adem te halen. Maar kort samen gevat gaat alles naar omstandigheden nog steeds goed. Hij begint al wel weer een beetje de oude te worden, want Annie moest 2 zakflesjes Beerenburg meenemen. Deze had hij de verpleging beloofd. Ik verwacht dat binnen een paar dagen de Laffe Teckel vlag voor het ziekenhuis wappert en dat z’ n bed vol met LT stickers zit.
HIER komen de foto’ s van vandaag.
