Zondag 27 september.

Hier even het verslag van de afgelopen 2 dagen.

Gister was op zich een vrij saaie dag. Wat wel grappig was: Ik dacht dat ik van alle hechtingen verlost was, maar toen mij pleister bij m’n borstkas lost liet zag ik dat de hechtingen van mijn thoraxdrain er nog in zaten. Die zijn er toen meteen maar even uit gehaald.

Qua visite was het rustig;’S avonds is mijn kippetje gezellig langs geweest en hebben we gezellig gekeufeld.

Vandaag was het prachtig weer, en ik vond het erg jammer dat ik niet al thuis was… Zou me heerlijk geleken hebben om vandaag lekker met m’n rolstoel in de tuin te zitten…

Vanmorgen zijn Jan en Lieneke langs geweest, en dat was eg gezellig. Uiteraar hebben we het veel gehad over mijn akkevietje, en vooral over mijn “positive trip” direct na het toedienen van de morfine door de helicopter-broeder. Ik schijn van iedereen gehouden te hebben, en allerlei grapjes gemaakt te hebben. ik weet daar alleen niets meer van. Ook de man die het Röntgen apparaat bediende toen ik binnengedragen werdt vertelde me dat ik aan het moppen tappen was in het Engels! Moet niet gekker worden…

Jan en Lieneke zijn na het bezoek naar het lierveld van PNN gegaan want er werdt gelierd vandaag. Om een uur of half vier kwamen Judith en Daniël m’n kamer binnen gelopen. Ik had erg zin om naar buiten te gaan en had alvast m’n trainingsbroek aangetrokken. D & J vonden dat ook een goed idee, en we zijn toen naar de open binnenplaats van het ziekenhuis gegaan en hebben daar gezellig gezeten en koffie gedronken. Daarna hebben we de stoute schoenen aangetrokken en hebben in het zonnetje een rondje gelopen om het
ziekenhuis. Heerlijk om weer even de buitenlucht te ruiken na 3 weken muffe ziekenhuislucht!

We zijn daarna weer naar m’n kamer gegaan en al vlot daarna werdt m’n diner geserveerd. We hebben nog even wat ge-ouweneeld en toen zijn D&J weer naar huis gegaan.

‘S avonds is Annie weer geweest en we hebben alvast alles wat ik niet meer nodig heb opgeruimd zodat ze dat alvast mee kan nemen. De verwachting is dat ik morgen om een uur of half elf hier vertrek met een rolstoelbusje.

Groetjes! Jeffrey.