• 23mrt

  Skitterond weer; te veel wind; toch gevlogen!

  Weblog 3 Comments

  Tja… Waar begin je zo’n webloggert altijd mee: Lekker geslapen; goed ontbeten, etc…. En dan ga je vertellen wat voor weer het is natuurlijk… Nou het is vandaag qua weer eigenlijk een kopie van gisteren: Skitterond weer, en een harde wind. Een blik op de meteo-sites leerde ons dat het vandaag waarschijnlijk weer een cultuâh- of natuâh dagje ging worden, want vliegen moest niet op gerekend worden… Herman, Henk, en Maarten wilde het nog wel gaan bekijken bij Montillano, maar Jasper, Marc, Ric en ik geloofde het wel (of eigenlijk niet dus) en wij besloten om te gaan wandelen.

  Janny en Ina zijn eerder wezen lopen bij de niet-afgemaakte-spoorlijn “Via verde de la Sierra”, en leek ons ook wel wat. Het is een hele mooie route over een pad, dat eigenlijk een spoorlijn had moeten worden. Alles was al gebouwd (tunnels, viaducten en zelfs de stationnetjes) maar het spoor is er nooit gekomen. Het is een route door een prachtig natuurgebied, wat vergeven is van de vogels en mooie natuur.

  Het was inderdaad een hele mooie wandeling, en halverwege (na 6 km.) hebben we lekker gelunched in een weilandje onder een eik. Daarna weer 6 kilometer terug en even een lekkere Cortado bij het stationnetje, wat nu een restaurantje is.

  Rond 15:30 waren we weer terug, en SMS’te Herman dat de wind misschien zou gaan liggen en we dus aan het eind van de middag wellicht zouden kunnen vliegen. Ook daar hadden wij geen vertrouwen in, en bovendien waren we best moe van het wandelen, dus besloten we om niet naar boven te gaan, maar lekker met droge worst, chips en een biertje op een matras te gaan liggen op het dakterras of op de bank een boekje te lezen. Marc is weer even een schoonheidsslaapje gaan doen. Achteraf een goede keuze, want er is niet gevlogen in Algo vandaag. In montillano hebben de overige heren nog wel een vluchtje kunnen pikken, waarbij Herman het het langst heeft kunnen rekken (15-20 minuten) en anderen in 2 minuten weer aan de grond stonden. De wind stond té cross om boven te kunnen blijven.

  Om een uur of zeven ‘s avonds zijn we naar het Eurofly basecamp gegaan, waar we de kamerhuur hebben betaald, en we te voet naar het restaurant “El Cortijo” zijn gegaan, net buiten Algodonales. Daar was het eten weer voortreffelijk, en al boerend en “af-fakkelend” hebben we de terugreis aanvaard in een inmiddels tot stormachtige proporties aangetrokken wind…

  Na een afzakkertje en een bakkie thee in basecamp zijn we naar ons appartement gegaan. Het was weer een heerlijke vakantiedag!

  HIER de foto’s van vandaag.

• 22mrt

  Skitterond weer; maar te veel wind…

  Weblog 4 Comments

  Uiteraard hebben we weer geslapen as dijkwerkers (uitzonderingen daar gelaten) en na een bakkie troost en een donut zijn we naar het basecamp gegaan voor het ontbijt. Het is wederom weer prachtig weer, maar der staat vanmorgen weer te veel wind, dus gaan we een stukkie cultuur opsnuiven…

  En wel in een prachtig middeleeuws dorpje: Setenil genaamd… Het is een skitterond dorpje, wat bekend staat om z’n grot-huizen en z’n historie (weer knokken met de moren). Na een bakkie pleur op een terrasje onder een overhangende rots zijn we gaan wandelen naar de oude stadskern en weer terug. Daarna weer terug naar Algo, en toen de wind nog steeds te hard bleek, hebben we afgesproken dat iedereen iets voor zichzelf mocht gaan doen, en dat we om 16:00 naar de startplek zouden gaan, want wellicht zou er dan wel gevlogen kunnen worden.

  Een deel is op pad gegaan en een ander deel is gaan webloggen of gaan slapen. Ook het Cortado drinken op het plein van Algo viel goed in de smaak.

  Om 16:00 uur zijn we dan naar boven gereden, en daar wapperde de broekspiep nog steeds an de been’n, dus afgezien van 2 delta’s heeft niemand kunnen vliegen vandaag… Wel hadden we met Ganterfly een date in een restaurant net buiten het dorp om ons te gaan vergrijpen aan de paelja. Dat was heul erg gezellig, en de paelja was goed te hachelen! Het was een behoorlijke kabaal met al die duitsers, dronken Noren, Zweden en Dutchie’s en nadat we 22x een speech aangehoord hadden van alle reisleiders (waarvan die van Herman absoluut de leukste was) zijn we weer naar Algo gegaan, om een bakkie te halen bij JJ’s place.

  Nu is het inmiddels 0:30 uur en mijn huisgenoten zijn al in diepe slaap. Ik brei er ook een end an.

  HIER de foto’s van vandaag.

  Groet’n! Stefke.

• 21mrt

  Topdag 2

  Weblog 3 Comments

  Na de zeer vermoeiende dag gisteren hebben sommigen geslapen als dijkwerkers, en anderen wat minder…

  Ik stond dus al om 8:00 uur in de supermercado met m’n kadaver om wat boodschapjes te doen. Ik heb capuchinootjes en donuts gehaald voor de eerste levensbehoeftes. Tegen  negenen zijn we naar het Eurofly basecamp gegaan voor het ontbijt. Alles stond al klaar, en het wachten was alleen op de ham, die speciaal gehaald wordt bij een goeie slagert. 500 grams of it…

  Vandaag is het weer skitterond weer, alleen een straffe wind waait al door het dorp… Het is dus maar de vraag of het vliegbaar is boven op de pukkel. Na het ontbijt zijn we naar de start gereden, en daar waaide het toch echt te hard. Maar Ganter had gezegd dat de wind af zou nemen, dus het credo was: parawaiten. In de luwte van het muurtje hebben we heerlijk ge-relaxeerd, terwijl Marc druk was met het vastknopen van zijn helcam in z’n scherm. Hij gaat voor de bird’s-eye-view vandaag, en heeft z’n mini video cameraatje dus in een soort kussentje gebouwd, en die hangt ie boven in z’n scherm. Zo krijg je een heel leuk perspectief natuurlijk.

  Na een paar uur wachten was er eindelijk een winddummy die het wou gaan proberen. 5 man hielden z’n scherm aan de grond, en op een rustiger moment startte de man weg. Hij ging as een raket recht omhoog, maar eenmaal boven kreeg ie ook nog wat voorwaartse snelheid, dus het ging de goede kant op. 1 winddummy is natuurlijk niet genoeg dus wij besloten voorlopig nog even te wachten. Maar voor Gijsbert werdt de vliegjeuk toch te groot, dus die ging zich klaar maken. Met verkrachtte eenden.. ehm… vereende krachten lukte het hem om airborne te raken (na 1 keer verkeerd uitdraaien door de zenuwen). Al vlot zat ie sky-high, dus toen begonnen meerdere piloten zich klaar te maken. Affijn, lang verhaal kort: iedereen is uiteindeljk gestart, en we hebben weer heerlijk kunnen vliegen.

  Aan het einde van de middag was iedereen geland en zijn we weer naar Algo gereden en hebben we ons opgefrist en zijn we gaan eten. De ene tapas-plate werdt al rap opgevolgd door de andere, en dat was héérlijk! We hebben ons kogelrond gegeten. De schok kwam echter op het eind toen de rekening gepresenteerd werdt… Dat was écht te bizar voor woorden: de hele avond tapas eten en iedereen meer dan 3 drankjes koste inclusief fooi 11 eurie per persoon. Hoest mogelijk!

  Daarna zijn we weer terug gegaan naar het Eurofly basecamp omdat Herman ons wou tracteren op een zalig drankje: Jerez.. ehm.. nou heel moeilijk woord, maar het heet “Canasta” en is een soort sherry maar dan VRESELIJK LEKKERT!

  De roedel heeft zich toen opgesplitst in een groep je dat noar bedde ging; een groepje dat nog even naar JJ’s place ging veur een bakkie troost en een borrelt (JJ’s place is The place 2 be voor deltisten en paragliders). Erg gezellig!

  En nu is het al weer laat en mijn medebewoners liggen al weer in katzwijn. Ik doe nog efkes de weploggert en de foto’s en ga dan ook slapie doen. Latex!

  HIER de foto’s van vandaag.

« Previous Entries   Next Entries »