september 2009
Z Z M D W D V
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930  

Laatste berichten

Archief

Linke soep

Zoeken

  • 17sep

    donderdag 17 september: Naar zaal!

    Ondanks dat ik vannacht toch “de helm” niet op hoefte, heb ik slecht geslapen. Christina heeft me vannacht toch maar aan de zuurstof gelegd omdat ze zag dat ik- en vooral m’n lichaam het er moeilijk mee hadden. Ze is vannacht nog 3x bij me geweest omdat de zuurstofslang uit m’n neus was getrokken. Vanaf 5 uur was ik zowiezo klaar wakker en had last van een dreinende linkerarm en pijn op de borst ter hoogte van de oude drain. Om een uur of zes kwam christine me goedemorgen wensen en heeft ze me een lekker senseootje gegeven en de laptop voor me gepakt, zodat ik radio 538 kon luisteren en de mail lezen.

    Ik heb nog een leuke fotosessie gehad met de verpleging en heb met eurocross gebeld dat ik van de ic afging en toen was het tijd om de IC te verlaten. En nu lig ik op een 4-persoons kamer met drie sjagarijnige demente ouwe lullen en het is doodstil… vreselijk… iedere ademteug hoor je van ze. En de ellende is dat ik geen headset bij me heb zodat ik even naar internetradio kan luisteren of zo. Gelukkig zag een zustertje de paniek in mijn ogen en neemt ze er morgen een mee voor me.

    De lunch was niet weg te krijgen op de banaan na… De verpleging kwam nog met een pneumatisch apparaat wat klinkt als een stengun, uitgerust met zo’n snorkel-mondstuk, en wat een afgrijselijke takkeherrie maakte, en of ik dat effe 5 tot 10 minuten tegen m’n mond wou houden… schijnt goed te zijn voor ingeklapte longen…

    Ik heb de rest van de middag mogen genieten van zusters die billen schoonmaken van mijn tegenoverbuurman (zonder discreet scherm of gordijn of zo); het stationair draaien van een vrachtwagen voor een uur onder ons raam, en verder doodse stilte… Gelukkig kwam er bezoekuur tussendoor en werdt er wat gekletst… Ook ben ik nog gebeld door Eurocross dat ze proberen om mij begin volgende week te repatrieren. Dat kon ook Woensdag worden, afhankelijk van beschikbaarheid van quaratainebedden… Zal er wel op uitdraaien dat ik hier nog een week lig. Heerlijk… NOT!!!!! Kortom: tis behoorlijk doorbijten hier vrees ik de komende dagen…

    Ik heb me verder vermaakt met uitzendingen van draadstaal via internet en toen kwam het avondeten alweer: een soort pasta met stukjes ham en soort sellerie salade.

    HIER de foto’s en HIER een kort fillumpie…

  • 16sep

    Vannacht weer met het ruimtemasker op moeten slapen, en dat viel weer niet mee. vroeg wakker met een sterk gevoel van onwel zijn. Een beetje het gevoel wat je hebt bij een opkomende griep. om 05:20 hebben ze het masker afgezet en me een beetje verzorgt. Ik heb dat “un-woll” gevoel steeds gehouden tot aan het ontbijtje, en voel me behoorlijk minder goed dan gisteren. Mijn ribbenkast links- en in het bijzonder de plek waar de drain gezeten heeft gaat steeds meer pijn doen lijkt het wel. Als ik diep inhaleer borrelt het ook op die plek. Gelukkig kwamen ze gauw aanzetten me pijnstiller in het infuus en een ontbijtje, en daar knapte ik van op. Ik moet mezelf écht dwingen om minimaal 2 plakkies brood met jam te eten want ik heb totaal geen honger. Anita weet niet wat ze ziet als “die dikke condor” weer naar nederland kom: toch wel een paar kilo’s kwijt denk ik (titanium weegt niks 😉 ). De koffie heb ik altijd wel zin in, ook al is het een slappe oostenrijkse bak.

    De zuster heeft even de jalouziëen omhoog gedraait en het raam op een kier gezet, zodat ik kan genieten van het krieken van de dag hier in Lienz. Het is grauw en grijs en flarden mist kruipen langs de bergen omhoog. Normaal zou je zeggen “klote-weer”, maar ìk ben iedere dag weer blij dat ik het daglicht mag aanschouwen… voor hetzelfde geld lag ik nu aan de verkeerde kant van het gras en had ik een tuin op m’n buik…

    Bovendien kwam de Arts met een leuke mededeling: hij vond mijn zuurstofgehalte dermate goed dat ik ws. morgen van de IC af kan en naar zaal moet! Heel erg goed nieuws natuurlijk, want nu kan onderhandeld worden over een eventuele terugreis!

    Na het ontbijt heb ik even wat gelezen in mijn vakantie-literatuur “Geld uit de belt”; een boek met het verhaal van het archeologisch onderzoek in de bouwput van de gemeentelijke parkeerkelder en belastingkantoor te Middelburg. Een “must-have” voor iedere amateur-archeoloog en/of metaaldetectorist. Toen verscheen er ineens een dame aan m’n bed die mij vroeg of ik Jeffrey was, en overhandigde mij een cardreader. Ik heb nl. geen cardreader bij me die high-capacity SD kaartjes àankan, en kan dus m’n fotootjes hier niet uitlezen. Dat had ik ge-sms’t naar Ayke, en hij heeft kennelijk weer iemand gebeld, die weer iemand in Duitsland kende, die weer iemand kende die in dit ziekenhuis werkt, en dat was dus deze dame (of zoiets). Ik mocht haar cardreader wel lenen tot vrijdag. Echt ongelofelijk tof natuurlijk! Helaas kan ook haar cardreader geen 4 gb. SD kaartjes aan, maar een toffe actie was het in ieder geval. Dus… Als je dit leest en je kent iemand die ff een HC-SD reader voor me kan aanschaffen hier in Lienz (mijn kosten uiteraard): ik houd me aanbevolen…

    Ik zat nog na te boeren van het ontbijt, of de lunch werdt al weer geserveerd… kwart over elf… mijn god… Ik heb gevraagd of ze het even apart konden houden want ik was er nog niet aan toe. Dat was geen enkel probleem. De lunch bestond uit:”Bouillon, Schinkenknödel(deegbal met ham en spekjes), Rohnensalat(koude rode bieten schijfjes) en SK-dessert” (toetje). Ik zeg: “BUUUUUURP”…

    Om een uur of een kwam de nederlandse specialist nog even langs, en hebben we leuk gebabbelt over het leven in oostenrijk, en over mijn werk etc. Erg leuk dat ie af en toe even langs komt voor een praatje. Wat ook een verrassing was, was dat ik vanmiddag bezoek heb gekregen in de vorm van Matthieu, Bert en Casper! En als cherry on the cake hadden ze ook nog een HC-SD reader voor me gekocht als kado! Top natuurlijk! Nu kan ik foto’s online zetten. Ik ben alleen vergeten een foto van Matthieu, Bert en Casper te maken met m’n stomme kop! Moeten ze nog maar eens komen buurten, want vliegen zit er – zo het er nu uit ziet- toch niet in. We hebben gezellig even bijgekletst; uiteraard veel over het ongeluk. Na een half uurtje zijn ze weer vertrokken. Hopelijk zitten er toch nog wat vliegbare dagen bij komende week…

    Het menu van vanavond:”Krakauer-Käseteller garniert, Weisbrot, Tee mit Zucker”… Oftewel: 3 sneetjes witbrood met kaas en ham en (vieze) vruchtenthee. Vanavond nog effe met de helm op, en misschien ben ik daar morgen vanaf! Joeppie!

    HIER de foto’s van de afgelopen dagen.

  • 15sep

    dinsdag 15 september: alweer een week op de intensive care

    ik heb het tot 5:30 vanmorgenvroeg volgehouden met de ruimtehelm op m’n harzes. veel wakker geweest en heel veel- en raar gedroomt. Om 7 uur wordt de wacht gewisseld en gaan Tony en Martina naar huis en arriveren Roland en Christina en nog 2 waar ik de naam ff van vergeten ben. om een uur of half acht komt het ontbijt en ik heb vooral zin in de koffie. door het raam zie ik dat het langzaam licht wordt en het lijkt beter weer te worden dan gisteren. na een tijdje komen roland om me
    te wassen en bandages en infusen te verschonen. hij heeft zelfs m’n haar gewassen. roland is een toffe peer die me allerlei oostenrijkse woorden leert zoals “Oister eier” (refererend naar m’n blauwe zak). door de val en de meervoudige bekkenbreuk en het catheter is m’n toeteledokus pimpelpaars en zijn m’n ballen net paaseieren door de bloeduitstorting…

    later komt ook christina (lijk sprekend op tante Ina, maar dit terzijde) erbij om te helpen met draaien, want ook m’n rug en de bilnaad moet schoon natuurlijk. dat draaien doe ik al zelf; roland zorgt alleen ervoor dat ik niet het bed afrol. het grootste probleem bij het rollen naar rechts is dat m’n linkerbeen omhoog moet en dan naar rechs moet kantelen. dat zorgt voor stress op de bekkenbreuk mijn m’n dij. maar ik laat m’n rechterbeen nu in gebogen toestand het linkerbeen dragen en dat gaat goed. meer last heb bij het draaien van m’n long en de ribben links, maar`met m’n eigen tempo gaat het prima nu, zeker nu de drain uit m’n longen is. Christina wast m’n rug en doet er een soort verfrissende en verkoelend gel op; erg prettig. vandaag kreeg ik ook gigantische jeuk op m’n billen, waarschijnlijk omdat die 24 onder druk staan en dan ineens vrij komen. Gelukkig was Roland niet te beroerd om ff lekker m’n poezelige hammen te schurken met een handoek ;-0

    De lunch kwam al vroeg vandaag: om 11:20 stond de spaghetti bolognese en gebonden soeppie al weer te dampen voor m’n neus. Ik had nét aardig in de druiven bananen en puimen “gehangen” dus had ik er nog niet écht zin in, maar goed: der moet gegeten worden. Ayke en Miranda van airtime (www.airtime.nl) zijn nog even langs geweest en hebben batterijen voor me meegenomen zodat ik af en toe wat foto’s kan maken. ook hadden ze èen puzzelkaart van een kleuter op de pot meegenomen (humor!) en een flesje marillenschnapps… Hééérlijk!

    Eurocross heeft me ook gebeld en uitgelegd dat er voor vrijdag nog niets zal gebeuren op het vlak van transport naar Nederland, gewoon omdat mijn lichaam dat nog niet toestaat. Vrijdag bellen de artsen weer onderling en dan weten we meer. Ook al doen veel nederlandse ziekenhuizen moeilijk over patïenten vanuit het buitenland ivm met de MRSA bacterie; der zal dan gezocht worden naar een vrij cuarratainebed, want thuis liggen met een bekkenfractuur vinden zij ook geen optie omdat ik dan (nog) niet mobiel ben. Ook heb ik bezoek gehad van de fisiotherapeute die me nog meer oefeningen heeft gegeven voor m’n longen en tegen trombose. die ga ik dus maar ijverig doen vandaag.

    Vanmiddag heb ik lekker boer zoekt vrouw gekeken via uitzending gemist em heb om een uur of half zes het avondeten gekregen bestaande uit griesmeelpudding in rode saus en perzikschijven. best lekkert. daarna nog even koefnoen gekeken en straks weer de space-helm op. oh ja: vandaag heb ik maar liefst 2 van die stoelgang opekkers van achter geparkeerd gekregen, dus ze hebben nu al 4x de steek onder die hollandsche hammen moeten douwen en der zit meer aan te komen.
    Eigen schuld-dikke; compost-bult…

    Stefke

« Previous Entries   Next Entries »